W odruchu solidarności podpisani polscy lekarze oferują bezpłatną pomoc medyczną wszystkim uchodźcom wojennym w prywatnych placówkach medycznych. Jeżeli jesteś chory i potrzebujesz konsultacji lekarskiej, przerwałeś leczenie na Ukrainie lub kończą Ci się lekarstwa, wyszukaj odpowiedniego specjalistę i umów się na wizytę. Udzielimy pilnej pomocy i jeżeli choroba wymaga hospitalizacji, to skierujemy Cię do odpowiedniego szpitala. Jeżeli jesteś lekarzem i pragniesz dołączyć do listy wejdź na stronę:

Fundacja HumanDoc przygotowała poradnik „Dla osób goszczących uchodźców z Ukrainy”, w którym psychotraumatolog, mgr Katarzyna Podleska zawarła najważniejsze informacje o tym, jak się przygotować do przyjęcia gości z Ukrainy, a także jak zapewnić im bezpieczeństwo i psychiczny komfort podczas pobytu w naszym domu.

^{Zdecydowaliśmy się przyjąć pod swój dach osobę lub rodzinę, która musiała uciekać przed wojną z Ukrainy. Jak zachować się w takiej sytuacji? Kazimierz Ździebło, psycholog, fundacja PozyTYwka: – Najważniejszy jest dla nich spokój. Takie osoby, które przyjmujemy do swojego domu, mogą być na początku, co zrozumiałe, przestraszone i zmęczone. Po pierwsze tym, co spotkało ich na Ukrainie, czyli stresem związanym z wojną. Po drugie, długą i uciążliwą podróżą do Polski, która trwa czasami kilka dni. W takiej sytuacji nie dopytujmy ich o nic na siłę, jeśli nie chcą rozmawiać o swojej aktualnej sytuacji. Nie angażujmy ich w rozmowę o tym, co może być dla nich traumatyczne. Zachowujmy się przy nich naturalnie. Na pewno można zapytać, jak się czują i w czym można im pomóc. Na początek dajmy im więc trochę świętego spokoju, przygotujmy coś dobrego do jedzenia, uspokójmy, pokażmy, gdzie będą miały swoje miejsce w domu itd. I przede wszystkim, bądźmy blisko. Tak, by budować w nich poczucie bezpieczeństwa. Jak Ukraińcy czują się w naszych domach? – Warto zwrócić uwagę, że część z tych osób czuje się w tej sytuacji dość niezręcznie. Często martwią się, że wprowadzając się do czyjegoś mieszkania zaburzają spokój domowy. To na pewno stresująca sytuacja, bo przecież zaledwie kilka dni wcześniej miały własny dom, w swojej ojczyźnie. To wszystko runęło przez wojnę i nagle są w innym kraju, w obcym dla nich domu. Oczywiście, z jednej strony cieszą się, że zostali uratowani, że udało się im uciec przed wojną. Z drugiej jednak mogą mieć pewne poczucie winy, polegające na tym, że swoją obecnością dezorganizują nasze życie. To zrozumiałe, przecież wielu z nas w takiej sytuacji czułoby się bardzo podobnie. Jak zadbać o dzieci z Ukrainy, które z rodzinami uciekły przed wojną? – Przede wszystkim zapewnijmy im takie warunki, jakie miały przed wybuchem wojny w swoim kraju. Kilka dni temu przygotowaliśmy wyprawkę dla rodziny z Ukrainy. Daliśmy im mnóstwo zabawek i dzieci były szczęśliwe, że mogą się bawić, że mają farby, kredki. Odwraca to ich uwagę od przeżywania koszmaru i daje możliwość redukcji napięcia. Właśnie zaspokojenie takich prostych, naturalnych potrzeb jest teraz dla nich najważniejsze. Tym maluchom należy się bycie beztroskim dzieckiem, przytulenie pluszowego misia, pobawienie się klockami czy malowanie farbami. Jeśli potrzeba, to przytulmy je, zróbmy im coś dobrego do jedzenia, opowiedzmy bajkę, wspólnie obejrzyjmy coś miłego w telewizji. Wspólnie z ich rodzicami stwórzmy im naturalny, pozbawiony trosk dziecięcy świat. Czy powinniśmy pytać o przeżycia wojenne? – Tu potrzeba wyczucia, intuicji. Jeśli dana osoba będzie chciała o tym rozmawiać, to wysłuchajmy jej, a nawet zapytajmy o jakieś szczegóły. Jednak pamiętajmy, że w sytuacji kryzysu i stresu takie osoby mogą różnie reagować. Jedne chcą o tym rozmawiać i jest im to potrzebne. Chcą to z siebie wyrzucić, bo dzięki temu będzie im łatwiej o tych przykrych wojennych przeżyciach zapomnieć. Czasami mogą nawet płakać. Wtedy wysłuchajmy, przytulmy, to bardzo ważne. Inni zaś mogą nie chcieć nic powiedzieć. To też naturalne i trzeba to uszanować. Dopiero po upływie pewnego czasu, gdy poczują się bezpiecznie, będą chcieli rozmawiać o przeżyciach wojennych. Taka gotowość do rozmowy może pojawić się za kilka dni lub nawet tygodni, a czasami wcale. W niektórych przypadkach przydatna może być konsultacja u psychologa lub psychiatry. Jak zachowywać się we własnym domu, w tej nowej sytuacji? – Bądźmy naturalni, zachowujmy się jak dotąd. Choć na pewno to dość trudne, gdy przyjeżdża do nas ktoś, kto musiał uciekać przed wojną. Dobrze coś wspólnie zorganizować. Może obejrzeć razem jakiś program w telewizji, czy internecie. Ciekawym pomysłem jest wyjście na spacer, pokazanie im Wrocławia. Gdy zrobi się cieplej zorganizujmy na przykład wycieczkę rowerową, pójdźmy do parku. To wszystko elementy, które wpływają na odstresowanie, przyspieszą gojenie „psychicznych ran”. Na początku nie zapraszajmy swoich znajomych do siebie lub ograniczmy takie odwiedziny, żeby nasi goście nie czuli się osaczeni. Jednak po upływie pewnego czasu, starajmy się prowadzić normalne, towarzyskie życie, tak jak wcześniej. Zapytajmy naszych gości z Ukrainy, czy możemy zaprosić przyjaciół albo rodzinę, bo często się z nimi spotykamy. I wtedy zróbmy wspólny obiad, żeby jeszcze lepiej się poznać. Może niech oni przygotują na taki obiad dania ukraińskie, a my polskie. To pomoże budować wspólne zaufanie i dobre relacje. Rozmawiał Michał Kurowicki Fundacja PozyTYwka – organizacja działająca przede wszystkim w obszarze zdrowia psychicznego. Swoje cele realizuje poprzez działania profilaktyczne, warsztaty psychoedukacyjne w szkołach, punkt interwencji kryzysowej, punkt konsultacyjny dla osób uzależnionych, ale również poprzez projekty artystyczne. Odbiorcami działań fundacji są osoby w każdym wieku, od dzieci, poprzez młodzież i dorosłych, aż po seniorów} historie pomaganie pomoc humanitarna psychologia Tylko na Wyborcza.pl wojna w Ukrainie wolontariusze. Sama wychowuję trójkę dzieci: 10, 14 i 17 lat. Mamy dość duże mieszkanie, każde dziecko Pomoc dla UkrainyTo otwarta grupa na Facebooku, do której z chęcią niesienia pomocy zgłasza się wielu Polaków. Tam właśnie tam umieszczane są wpisy mówiące o tym, że ktoś ma do użyczenia mieszkanie, pokój, miejsce do spania w różnych częściach Polski. Oferty pomocy bardzo szybko spotykają się z odzewem. Chcesz pomóc, zajrzyj na Pomoc dla Ukrainy. Gdzie szukać schronienia? Lista możliwych noclegów dla UkraińcówRodziny bez granicTo kolejna grupa na Facebooku, zamknięta, która zawiązała się w momencie kryzysu migracyjnego na granicy polsko-białoruskiej. Teraz członkowie grupy Rodziny bez granic spieszą z pomocą Ukraińcom. Jeśli masz do zaoferowania lokum dla uchodźców, odezwij się do administratorów grupy. Ukraiński Dom w WarszawiePrzeczytaj także: Centrum Medyczne Damiana oferuje pomoc medyczną i psychologiczną dla osób z UkrainyUkraińskim Dom w Warszawie organizuje pomoc dla uchodźców. Na stronie organizacji można znaleźć formularz, który służy do zebrania informacji od wolontariuszy, ludzi dobrej woli, którzy chcą wesprzeć Ukraińców w obliczu wojny. Na obecnym etapie zbierane są informacje o rodzajach pomocy. Z pewnością można się do nich zgłosić z ofertą noclegu dla Ukraińców. Fundacja ESPAFundacja zamieściła na swoim fanpage’u na Facebooku ogłoszenie: “Zostaliśmy poproszeni o zorganizowanie pomocy dla 18 rodzin zastępczych z terenów Ukrainy, blisko 140 osób. Rodziny te chcą przyjechać do Polski w obawie o wybuch wojny na Ukrainie. Poszukujemy osób, zaprzyjaźnionych organizacji, które mogłyby wesprzeć nasze działania. Na tę chwilę poszukujemy: miejsca schronienia, mieszkania lub domu, internatu, może być choćby dla jednej rodziny (od 6 do 14 osób w rodzinie).Towarzystwa Przyjaciół UkrainyTowarzystwo także szuka miejsce noclegowych dla Ukraińców, prowadzi zorganizowaną pomoc. — Koordynujemy akcje pomocowe i interweniujemy, kiedy ktoś się do nas zgłasza. Mamy grupę ludzi, która szczególnie teraz jest zaangażowana w pomoc Ukrainie. Do Polski jadą rodziny z dziećmi. Na ten moment zgłosiło się do nas ponad 40 osób, które szukają tutaj schronienia i mamy prawie tyle samo Polaków, którzy chcą ich przyjąć. Ludzie z różnych miejsc w Polsce oferują schronienie u siebie, są w gotowości. Na razie jeszcze nikt do nas nie dojechał, bo na granicy są straszne korki, ale czekamy na nich — mówiła w Dzień Dobry TVN prezeska Towarzystwa Weronika gastronomia solidarna z Ukrainą. Dochód z tłustego czwartku na wsparcieUkraińska to aplikacja, w której każdy, kto może i chce udzielić schronienia tym, którzy zostawili swoje domy, albo je stracili. Wśród ogłoszeń można wybrać, czy dana osoba szuka dachu nad głową w Ukrainie, czy w innym miejscu. Podobnie z ofertą mieszkań, tu także aplikacja pozwala na umieszczenie lokali w Ukrainie i w Polsce. Każdy, kto szuka pomocy i każdy, kto chce jej udzielić, może skorzystać ze strony utworzenia: 27 lutego 2022, 09:33Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Wszystkie znajdziecie tutaj. Słowa klienta idealnie je podsumowują. Wykaz ośrodków rehabilitacji zwierząt można znaleźć na stronie internetowej Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska (gov.pl/web/gdos). W każdym województwie działa co najmniej kilka obiektów tego typu i nie tylko w dużych miejscowościach, dlatego też mamy sporą szansę, by szybko i łatwo Jedni zyskali nową rodzinę, inni przyjaciół. Jak żyje się pod jednym dachem z Ukraińcami? Ci, którzy przyjęli ich pod swój dach opowiadają o codziennym życiu z uchodźcami z Ukrainy. ZOBACZ WIĘCEJ NA KOLEJNYCH SLAJDACH! archiwum polskapressJedni zyskali nową rodzinę, inni przyjaciół. Jak żyje się pod jednym dachem z Ukraińcami? Ci, którzy przyjęli ich pod swój dach opowiadają o codziennym życiu z uchodźcami z Ukrainy. Ukraińcy u polskich rodzinMałgorzatę Grabarczyk wszyscy dobrze znają w Aleksandrowie Łódzkim. Jest przewodniczącą tamtejszej Rady Miejskiej. Od momentu wybuchu wojny na Ukrainie zaangażowała się w pomoc. W stronę ukraińskiej granicy ruszały z Aleksandrowa transporty humanitarne. Na przejście graniczne w Zasinie wysłano autokar. Miał przywieść stamtąd uchodźców. Były w nim 29-letnia Olga z 6-letnim synem Nikitą oraz jej mama Raisa. Dziewczyna była w ciąży. Za dwa tygodnie miała urodzić swoje drugie dziecko. - Zapamiętałam ich dobrze – wspomina Małgorzata Grabarczyk. - Olga z rodziną zamieszkała najpierw w remizie Ochotniczej Straży Pożarnej Adamów. Nie było tam jednak odpowiednich warunków dla kobiety w ciąży. Nie dla niej było spanie na polowym łóżku..Jeszcze tego samego dnia przenieśliśmy ich do OSP w Bełdowie, gdzie były lepsze po przyjeździe pani Małgorzata zabrała Olgę do znajomej ginekolog. - Olga była trzy dni w podróży – dodaje Małgorzata Grabarczyk. - Trzeba było sprawdzić, czy nic nie dzieje się z ciążą. Lekarka zabrała ją na badania do „Salve”. Z ciążą wszystko było w jednak płakała i denerwowała się. Martwiła się co będzie, gdy zacznie rodzić na sali pełnej ludzi, czy zdąży pogotowie. Cały czas myślałam o Oldze – wspomina pani Małgorzata. - Zdawałam sobie sprawę, że sala w remizie nie jest odpowiednim miejscem dla kobiety w ciąży. I postanowiłam, że przyjmę pod swój dach Olgę i jej rodzinę. Musiałam wyekspediować z domu córkę, bo potrzebne były dwa przyjechała z Korostenia, miejscowości położonej o dwie godziny drogi od Kijowa. Pracowała jako nauczycielka angielskiego w gimnazjum. Jej mama Raisa pochodzi z obwodu czernobylskiego. Bliskość Czarnobyla sprawiła, że przeszła na wcześniejszą emeryturę. Na Ukrainie został mąż Olgi, ojciec i brat. - Wsiadły na granicy do autobusu i nie wiedziały, gdzie jadą – mówi Małgorzata Grabarczyk. - Usłyszały tylko, że będą bezpieczne...Urodziła się AniaDzięki Oldze Małgorzata Grabarczyk przeżyła niezapomniane chwile. W niedzielę, 20 marca, o czwartej nad ranem rozpoczęła się akcja porodowa. Ale Olga nie wszczęła alarmu. - Podziwiałam jej spokój – śmieje się dziś pani Małgorzata. - Pewnie duże znaczenie miało to, że rodziła drugie dziecko. Stwierdziła, że nie będzie mnie budziła o czwartej nad ranem. Sama też chciała jeszcze wypocząć, bo wiedziała, że czekają ją trudne chwile. Obudziła mnie o godzinie Zawiozłam ją do „Salve” Olga urodziła piękną córeczkę. Ważyła gram i mierzyła 56 centymetrów. Już wcześniej ustaliła z mężem, że będzie miała na imię Anna. Szczęśliwy tata zobaczył przez Internet swoją córeczkę. Po dwóch dniach Małgorzata przywiozła ją do swojego domu. - Dziewczyny przyjechały z dwoma torebkami, miały godzinę na spakowanie się – dodaje Małgorzata Grabarczyk. - A mój dom zapełnił się darami od mieszkańców Aleksandrowa! Dostały wszystko, czego potrzebowały!Małgorzata Grabarczyk zapewnia, że dziewczyny z Ukrainy okazały się bardzo miłe, nie było z nimi żadnych kłopotów. Tylko Raisa ciągle płakała. Martwiła się o syna, męża, zięcia, którzy zostali na Ukrainie. -Któregoś dnia zadzwonił syn – opowiada Małgorzata. - Powiedział, że jest na jakiejś wsi, siedzi w piwnicy i zabrakło jedzenia. Nie ma pieniędzy, by je kupić. Raisa zadzwoniła do męża i wysłała go z jedzeniem do syna...Horoskop miłosny na kwiecieńHoroskop miesięczny na kwiecieńJuż na swoimUkraińska rodzina nie chciała robić żadnego kłopotu. Gdy Małgorzata wracała do domu to chowali się w pokojach, by nie przeszkadzać. Kiedy rano szykowała się do pracy łazienka była zawsze wolna. Raisa była zawstydzona, że Małgorzata im wszystko kupuje. - Gdy ugotowała zupę to jadła ją przez pięć dni – opowiada Małgorzata. - Zostawiałam jej mniejsze garnki, by gotowała mniej...W końcu ustaliłyśmy, że ona będzie gotowała obiady od poniedziałku do piątku, a ja w gotowała barszczyk ukraiński, ale większość zup była bardzo delikatna. Na podstawie rosołu z dodatkiem kaszy, ryżu. - Gotowała to z myślą o córce, bo tak na Ukrainie jedzą kobiety w ciąży i karmiące – wyjaśnia Małgorzata Grabarczyk. - Raisa się dziwiła się, że w szpitalu jej córce podano ser, szynkę. Mój syn nie przepadał za takimi zupami, jakie przygotowywała Raisa, ale dzielnie wszystko zjadał...Małgorzata cały czas myślała, by rodzina się usamodzielniła. Bała się, że będą ciągle za wszystko przepraszać, będą się czuli skrępowali. Dzięki mieszkańcom Aleksandrowa udało się znaleźć małe, dwupokojowe mieszkanie w blokach. - Zgłosiła się dziewczyna, która chciał to mieszkanie wynajmować, ale postanowiła je udostępnić rodzinie z Ukrainy – dodaje Małgorzata. - W ubiegłym tygodniu się tam przyniosły. Przez najbliższe dwa miesiące mogą tam mieszkać bezpłatnie. Odwiedzam je codziennie, pomagam jak ma już Pesel, teraz Małgorzata chciałaby, aby Olga dostała 500 plus. Tłumaczy, że co miesiąc będzie dostawać 1000 złotych. - Myślę, że nie będę już potrzebować tych pieniędzy w następnym miesiącu, wojna się skończy i wrócimy na Ukrainę – odpowiedziała jej Olga. Jej mama Raisa też liczy, że szybko wróci do swojego domu. Mąż przez telefon mówi jej, że wojna potrwa niedługo się skończy.. Może za tydzień, dwa...Łodzianie na liście najbogatszych PolakówW Łodzi mieszkania drożeją najszybciej w Polsce! Ile za metr?Nowa rodzinaNa przyjęcie ukraińskiej rodziny zdecydowała się też Agata, nauczyciela w jednej z łódzkich szkół, która kilka lat temu wybudowała z mężem dom pod Łodzią. Mieszka w nim z mężem, dwoma córkami i 87-letnią babcią. Opowiada, że zaraz po wybuchu wojny zastanawiała się z mężem jak mogą pomóc. - Mąż kiedyś trenował piłkę wodną więc zapytał swojego trenera, który jest Ukraińcem czy nie potrzeba pomocy – wspomina Agata. - Z mężem pracuje wielu Ukraińców więc też ich o to pytał, Odpowiedź była taka sama. Ale w ciągu czterech dni sytuacja się zmieniła. Mieszkania potrzebowała dalsza rodzina Ukraińca pracującego z mężem. Przyjechali do Warszawy, odebrał ich kuzyn i przywiózł do nas...Agata wcześniej rozmawiała z córkami i babcią. Pytała się, czy zgodzą się, by zamieszkała u nich rodzina z Ukrainy. Nie mieli nic przeciw. Babcia nawet się oburzyła, że ją o to pytają. - Takie sytuacji ludziom zawsze trzeba pomóc! - odpowiedziała 87-letnia kobieta. Agata przyznała, że miała obawy przed przyjęciem ukraińskiej rodziny. - Najbardziej bałam się, że to co im zaoferujemy będzie niewystarczające – wyjaśnia. - Nie mamy osobnego wejścia, łazienki. Pokój udostępniła im nasza córeczka. Słyszałam, że niektóre ukraińskie rodziny są niezadowolone z tego co im się oferuje. Na szczęście my nie mieliśmy takiego problemu. Trafiliśmy na cudowne osoby!U Agaty zamieszkała Walentyna z 7-letnim synkiem Saszą i jej mama Anna. Pochodzą z Tarnopola. Mąż Anny nie żyje, a Walentyna jest po rozwodzie. Ona pracowała na taśmie w fabryce. Jej mama pomagała drugiej córce prowadzić gospodarstwo. Druga córka została na Ukrainie. Pewno to samo zrobiłaby Anna i Walentyna, ale zmusiła ich do tego sytuacja. - Sasza choruje na epilepsje – tłumaczy Agata. - Zapas leków mieli tylko na miesiąc. Walentyna bała się co będzie dalej. Dlatego postanowili wyjechać. Mama jej towarzyszy, by pomóc jej w opiece nas Saszą, gdy ona pójdzie do pracy...Wielki horoskop: miłość i rodzina, praca i zdrowieHoroskop runiczny. Oto moc i siła run wikingów!Babcia rządzi w kuchniAgata zapewnia, że to bardzo taktowni ludzie. Nie chcą robić kłopotu, czasem odnosi się wrażenie, że przepraszają, że żyją. Walentyna i Anna opowiadały, że Ukrainie spały w ubraniach, na siedząco, by w każdej chwili w razie alarmu zejść do piwnicy. Już w Polsce Sasza obchodził 7 urodziny. Był tort, życzenia, małe przyjęcie. Bardzo zaprzyjaźnił się z córkami Agaty. Walentyna znalazła pracę. Sasza chodzi do szkoły. Na Ukrainie uczył się w pierwszej klasie, tu ustalono, że zacznie od „zerówki”. - Anna z moją babcią rządzą w kuchni – śmieje się Agata. - Wspólnie jemy posiłki, wieczorem oglądamy wiadomości. Nasza rodzina się powiększyła. Jest gwarno, wesoło. Mąż rano odwozi dzieci do szkoły..Największym problemem było to, że po przyjeździe cała trójka się rozchorowała. Sasza miał blisko 39 stopni temperatury. Ale i z tym sobie poradzili. Walentyna, Anna i Sasza nie zostaną w Polsce. Jak się tylko wojna skończy wracają na wracać..Tak samo myśli Tatiana i Katerina. One mieszkają u polskiej rodziny, która ma dom w Nowosolnej. Mieszkały w Kijowie. Katerina jest bratową Tatiany. Na Ukrainie pracowała jako księgowa. Tatiana była szefową dużej firmy. Gdy wybuchła wojna, zaraz na początku, wsiadły w auto i pojechały w stronę granicy. Zabrały dzieci. Tatiana 14-letnią Olę, a Katerina – 8 -letniego Kiryła. Zamieszkali u Jarka i jego żony Wioli. - Znajomi powiedzieli, że jest ukraińska rodzina, która nie ma gdzie mieszkać – tłumaczą. - Nie zastanawialiśmy się nawet chwilę..Tamara jest w tej szczęśliwej sytuacji, że jej firma istnieje. Pracuje więc zdalnie. Krirył i Ola też nie poszły do szkoły. Łączą się internetowo na lekcje. - Układa nam się dobrze – twierdzi Jarek. - Dostali swój pokój. Mają do dyspozycji kuchnię. Gotują dla siebie, czasem nas poczęstują. Podjęły się, że będą sprzątać dom. Nie zgodziliśmy się, ale uparły się...Jarek i Viola mówią, że ukraińska rodzina może u nich mieszkać ile chce. Pewnie do końca wojny...Klimat Limanowskiego, Abramowskiego, WłókienniczejDawny handel po łódzkuPies może jeść czereśnie? Sprawdź, co może jeść twój piesJak rozpoznać, że Twój pies Cię kocha?Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera ^{W poszukiwaniu rodziny w Niemczech może być trudne, ale nie jest to niemożliwe. Istnieje wiele różnych sposobów, aby znaleźć swoją rodzinę w Niemczech. Możesz skorzystać z usług genealogicznych, które pomogą Ci odnaleźć swoje korzenie. Możesz również skontaktować się z lokalnymi archiwami i bibliotekami, aby uzyskać informacje na temat swojej rodziny. Możesz także}

W związku z działaniami zbrojnymi na Ukrainie MSZ odradza wszelkie podróże na Ukrainę. Obywatele polscy, którzy przebywają na Ukrainie, powinni natychmiast opuścić jej terytorium. Informacje o pomocy dla obywateli Ukrainy po przekroczeniu granicy polskiej dostępne są na stronie Urzędu do Spraw Cudzoziemców oraz pod numerem infolinii +48 47 721 75 75. Ostrzeżenia dot. COVID-19 Bezpieczeństwo W związku z działaniami zbrojnymi na Ukrainie MSZ odradza wszelkie podróże na Ukrainę. Obywatele polscy, którzy przebywają na Ukrainie, powinni natychmiast opuścić jej terytorium. Jeśli przebywasz w tej chwili na Ukrainie, powinieneś bezwzględnie: zarejestrować się w systemie Odyseusz, na bieżąco śledzić informacje MSZ na profilach placówek RP w mediach społecznościowych oraz na stronach internetowych. Sytuacja bezpieczeństwa jest dynamiczna, dlatego przed wyjazdem pamiętaj, żeby: przygotować i trzymać przy sobie dokumenty swoje i rodziny (dowód osobisty, paszport, jeśli posiadasz – certyfikat szczepienia/ozdrowienia); przygotować gotówkę; zabezpieczyć prowiant (woda, jedzenie) na drogę, biorąc pod uwagę możliwe opóźnienia; naładować telefon i power banki, zapisać w telefonie oraz dodatkowo na kartce najważniejsze kontakty (w tym telefony alarmowe i numer do konsulatów na Ukrainie), ściągnąć na telefon komórkowy mapę Ukrainy, by móc korzystać z niej w trybie off-line jeśli podróżujesz własnym autem – zatankować je do pełna i uzupełniać zapasy paliwa na trasie w miarę możliwości. Na obecnym etapie rozwoju epidemii koronawirusa wszystkie miejsca na świecie są zagrożone ryzykiem zakażenia się nim, a w niektórych regionach świata sytuacja zmienia się niezwykle dynamicznie. Ministerstwo Spraw Zagranicznych apeluje o unikanie wszelkich podróży zagranicznych, które nie są konieczne. Apelujemy: zgłoś swoją podróż w systemie Odyseusz‎. Wjazd i pobyt Na jakim dokumencie podróży można przekroczyć granicę? paszport - TAK paszport tymaczsowy - TAK dowód osobisty - NIE Jaka jest wymagana minimalna ważność dokumentu podróży? Dokument musi być ważny w momencie odbywania kontroli granicznej. Czy trzeba wyrobić wizę? Obywatele RP uprawnieni są do bezwizowego wjazdu i pobytu na terytorium Ukrainy w ciągu 90 dni na 180 dni. w celu dłuższego pobytu należy uzyskać wizę lub zalegalizować dłuższy pobyt na miejscu. Czy są inne, dodatkowe wymogi dotyczące wjazdu? Obostrzenia związane z COVID-19 znajdziesz w czerwonej ramce na górze strony. Na pierwsze pięć dni pobytu wymagana jest kwota ok. 400 EUR. Weryfikacja dostępności wystarczających środków finansowych dokonywana jest przez uprawnionych funkcjonariuszy Państwowej Straży Granicznej Ukrainy wybiórczo. Dostępność wystarczających środków finansowych jest weryfikowana poprzez: oględziny dostępności środków w walucie narodowej Ukrainy lub w wymienialnej walucie obcej wg kursu Narodowego Banku Ukrainy w dniu wjazdu na Ukrainę; badanie dokumentu, w którym określona jest suma środków i na podstawie którego można otrzymać środki w instytucjach bankowych Ukrainy; oględziny karty płatniczej międzynarodowych systemów płatniczych i sprawdzenie wyciągu z osobistego rachunku bankowego wnioskodawcy, potwierdzającego dostępną kwotę środków (wyciąg z bankomatu); badanie dokumentu potwierdzającego rezerwację lub opłatę za zakwaterowanie i wyżywienie na Ukrainie; analizę umowy o usługi turystyczne (voucher); rozpatrzenie listu gwarancyjnego strony goszczącej, która zaprosiła cudzoziemca lub bezpaństwowca do zobowiązania się do pokrycia wszystkich wydatków cudzoziemca lub bezpaństwowca związanych z ich pobytem na terytorium Ukrainy i wyjazdem za granicę; sprawdzenie biletu podróżnego na powrót do kraju obywatelstwa lub kraju zamieszkania albo do kraju trzeciego z ustaloną datą. Wjazd cudzoziemców na terytorium Autonomicznej Republiki Krymu oraz do miasta Sewastopol, za pośrednictwem specjalnego punktu kontrolnego wyznaczonego dla cudzoziemców. Ponadto, potrzebujesz paszportu i zezwolenia, które wydaje terytorialny organ Państwowej Służby Migracyjnej Ukrainy (PSMU) lub pododdział terytorialny PSMU w nowotroickim lub heniczeskim rejonie obwodu chersońskiego. Jeśli naruszysz procedury wjazdu na czasowo okupowane terytorium, będziesz odpowiadać administracyjnie. Funkcjonariusze Państwowej Służby Granicznej Ukrainy mają prawo odmówić Ci wjazdu i wydać zakaz wjazdu na terytorium Ukrainy na 3 lata. Informacja o tym, jak uzyskać zezwolenie, oraz wykaz kategorii cudzoziemców, którzy mają prawo je otrzymać, znajdują się na stronie Państwowej Służby Migracyjnej Ukrainy ( Czy jest wymagana pisemna zgoda rodziców/opiekunów prawnych na podróż dziecka z osobą trzecią? Taki wymóg jest stosowany wyłącznie do obywateli Ukrainy przy wyjeździe za granicę. Zasady pobytu Pobyt na Ukrainie obywatela RP w ruchu bezwizowym nie może przekraczać 90 dni. Na Ukrainie nie ma obowiązku meldunkowego. Ubezpieczenie Ukraina jest członkiem grupy państw, w których obowiązuje zielona karta. Przed wyjazdem wykup również ubezpieczenie zdrowotne. Zdrowie W sprawie szczegółowej i aktualnej informacji dotyczącej szczepień skontaktuj się z wojewódzką stacją sanitarno-epidemiologiczną lub specjalistą ds. chorób zakaźnych. Stan sanitarny kraju nie jest najlepszy. Zalecamy zabranie ze sobą leków na żołądek. Nie powinieneś pić wody z kranu. Corocznie na Ukrainie wzrasta liczba zachorowań na gruźlicę i AIDS. Rośnie także liczba osób chorych na odrę, a najwięcej ognisk tej choroby występuje na terenie zachodniej Ukrainy oraz w Kijowie. Okresowo, głównie latem, szczególnie w południowych regionach Ukrainy, występują ogniska zapalne żółtaczki i duru brzusznego. W regionach północnych utrzymuje się podwyższony poziom promieniowania po katastrofie w Czarnobylu. Wyposażenie szpitali państwowych jest bardzo złe. Każdy pacjent musi sam płacić za leki, a cudzoziemiec – także za opiekę lekarską. Podróżowanie po kraju Jeśli podróżujesz do obwodów charkowskiego, dniepropietrowskiego i zaporoskiego zachowaj spokój podczas ewentualnej kontroli ukraińskich organów porządku publicznego. Wykonuj polecenia funkcjonariuszy, nie wdawaj się w dyskusje z przedstawicielami wojska, policji lub Gwardii Narodowej itp. W obwodach charkowskim, dniepropietrowskim, połtawskim, sumskim i zaporoskim możesz swobodnie przemieszczać się z miasta do miasta. Jednak przy wjeździe do dużych miast pojazdy kontrolują organy ukraińskie. Pojazdy dostawcze i ciężarowe przechodzą taką kontrolę obowiązkowo. Odradzamy podróżowanie po obszarze wymienionych obwodów nocą. Gdy rezerwujesz nocleg, korzystaj ze sprawdzonych ofert i zawsze pytaj, czy jest ciepła woda i toaleta. Jeśli nocujesz poza największymi miastami, weź ze sobą środki czystości, przybory toaletowe, ręczniki. Zimą koniecznie upewnij się, czy budynek lub mieszkanie ma własne ogrzewanie. Ogrzewanie miejskie działa dopiero późną jesienią (od 15 października). Nagminne są przerwy w dostawie wody i prądu. Warunki sanitarne w hotelach (teatrach, operach itp.) są bardzo zróżnicowane. Nie pij wody z kranu. Pojazdy komunikacji miejskiej nie jeżdżą według rozkładów. Na Ukrainie można korzystać z tramwajów, trolejbusów, autobusów, także prywatnych minibusów (tzw. marszrutki). Cena biletów tramwajowych, trolejbusowych i minibusów to zwykle kilka hrywien (w zależności od miasta). Kupisz je bezpośrednio u biletera, a w minibusie – u kierowcy. W Kijowie, Dnipro (dawniej Dniepropietrowsku) i Charkowie funkcjonuje również metro. Opłata za przejazd wynosi 8 hrywien. Za tę cenę możesz jechać w dowolnym kierunku i czasie, do momentu opuszczenia stacji metra, czyli wyjścia poza rejon bramek przy wejściu. Sieć metra jest dość dobrze oznaczona, a pociągi jeżdżą punktualnie. Metro działa od 5:40 do 0:10. Jeśli podróżujesz koleją, sprawdź, kiedy kursują pociągi do danego miasta i czy są wolne miejsca. Bilety do większych miast i na połączenia międzynarodowe kupuj z wyprzedzeniem. Obowiązuje letni i zimowy rozkład jazdy. Informacje dla kierowców Jeśli Twój samochód ma legalną zastępczą tabliczkę znamionową, montowaną przez stację diagnostyczną na podstawie decyzji organu rejestrującego, powinieneś mieć ze sobą stosowne zaświadczenie, przetłumaczone na język ukraiński. Służby jednak nie zawsze uwzględniają nawet takie zaświadczenie. Jeśli tabliczki są nieczytelne, mają ślady przeróbek lub samodzielnego mocowania, mogą Cię spotkać konsekwencje. Należy do nich: zatrzymanie pojazdu oraz wszczęcie postępowania karnego. W skrajnych przypadkach może dojść nawet do tego, że władze odbiorą Ci samochód. Jeśli wjeżdżasz na Ukrainę cudzym samochodem, powinieneś mieć umowę użyczenia. Sporządza ją polski notariusz, a następnie tłumacz przekłada na język ukraiński. Aby podróżować po Ukrainie samochodem, musisz dobrze znać miejscowe drogi. Unikaj jazdy po zmroku. Często zdarza się brak drogowskazów, oznakowania miejscowości i dróg, złe oznakowanie ulic – wszystko to bardzo utrudnia orientację w miastach. Stan dróg jest bardzo zły. Na ulicach miast (np. we Lwowie i w Odessie) częstym widokiem są duże dziury, a chwila nieuwagi kierowcy może zakończyć się poważnym uszkodzeniem samochodu. Przy trasach dojazdowych i drogach międzynarodowych jest bardzo mało warsztatów naprawczych. Bardzo częstym powodem wypadków i stłuczek jest zła nawierzchnia dróg. Problem ten występuje szczególnie zimą i wiosną, kiedy na drogach jest dużo kamieni i żwiru, które mogą rozbić szyby samochodowe i reflektory. Szczególnie uważaj na pieszych i rowerzystów, zwłaszcza o zmroku i w nocy. Często poruszają się bez odpowiedniego oświetlenia poboczami dróg lub wkraczają na jezdnię, aby zatrzymać przejeżdżające samochody. W związku z tym zalecamy: zawsze przestrzegaj ograniczeń prędkości. Jeśli dojdzie do stłuczki samochodowej, wypadku itp., wezwij policję i pozostań na miejscu zdarzenia. Nie zmieniaj położenia aut, nie zjeżdżaj na pobocze. Po zakończeniu czynności policja nie wydaje kierowcom żadnych dokumentów, protokołów itp. Poproś więc o możliwość sfotografowania protokołu policyjnego oraz sam sfotografuj położenie pojazdu, uszkodzenia itp. W praktyce policja drogowa podczas spisywania protokołu decyduje, kto spowodował wypadek i przekazuje akta sprawy do właściwego sądu. Gdy za winnego uznany zostanie cudzoziemiec, policja zatrzymuje jego prawo jazdy. W zamian wydaje tymczasowe, którego można używać tylko na terytorium Ukrainy. Jeśli spowodujesz wypadek i poszkodowany zostanie obywatel Ukrainy, rozpocznij postępowanie w ramach zielonej karty i ubezpieczenia AC. Aby uniknąć zatrzymywania i przewlekłych rozpraw w sądzie, cudzoziemcy spisują umowy z poszkodowanymi. Poszkodowani oświadczają w nich, że nie mają roszczeń materialnych ani moralnych. Przed spisaniem umowy sprawca i poszkodowany uzgadniają sumę, jaką sprawca zapłaci poszkodowanemu. Na Ukrainie funkcjonuje pomoc drogowa, lecz jej sieć jest bardzo ograniczona. Działa jedynie w dużych miastach, pod różnymi numerami telefonów. Ukraińska policja ostrzega przed przedstawicielami kozackich organizacji. Ich tzw. patrole ekologiczne zatrzymują kierowców (najczęściej obcokrajowców) i żądają opłat. Nie musisz zatrzymywać się na żądanie patroli kozackich. Patrole te nie mają prawa dokonywać kontroli ekologicznych pojazdów, spisywać protokołów administracyjnych, nakładać jakichkolwiek kar. Patrole kozackie działają, poruszając się prywatnymi środkami transportu. Ich umundurowanie przypomina wyglądem mundury policyjne. Zdarzają się kradzieże polskich tablic rejestracyjnych. Złodzieje robią to, aby wyłudzić od kierowcy pieniądze w zamian za zwrot tablic. Zalecamy korzystanie z parkingów strzeżonych. Cło Możesz wwozić na Ukrainę i wywozić z jej terytorium kwotę do 10 000 euro. Musisz ją zadeklarować (ustnie). Kwotę wyższą niż 10 000 euro deklarujesz natomiast pisemnie. Jeśli ją wywozisz, musisz przedstawić dokumenty z banku, które potwierdzają wypłatę takiej kwoty. Na podobnych zasadach możesz wwozić i wywozić ukraińską walutę (hrywnę) o równowartości 10 000 euro. Na granicy urzędnicy celni często w dowolny sposób interpretują przepisy. Dlatego może Cię spotkać konfiskata towarów, które wwozisz lub wywozisz. W takim przypadku żądaj podstawy prawnej oraz pokwitowania za rzeczy zajęte do kontroli celnej. Jeśli udajesz się na Ukrainę w celach kulturalnych, artystycznych itp. i wwozisz do kraju dekoracje teatralne, instrumenty i inne tego typu przedmioty, zaopatrz się w Polsce w karnet ATA. Przydatne informacje Urzędy pracują 5 dni w tygodniu (poniedziałek-piątek), zwykle od godz. lub do lub W urzędach obowiązuje przerwa obiadowa w godz. lub Handel pracuje z reguły również w soboty, niedziele i święta. Językiem urzędowym na Ukrainie jest język ukraiński. W tym języku urzędy prowadzą korespondencję, a także wydają dokumenty. Jest to oficjalny język nauczania w szkołach i na uczelniach. Wielu mieszkańców, zwłaszcza wschodniej części Ukrainy, posługuje się jednak na co dzień językiem rosyjskim. Na terytorium całej Ukrainy w sklepach, urzędach i miejscach użyteczności publicznej w zasadzie można swobodnie porozumiewać się także po rosyjsku. Radio i telewizja emitują część swoich programów po rosyjsku. Również w tym języku dostępna jest prasa codzienna.

Podsumowując, aby skutecznie odnaleźć swoje korzenie na Ukrainie, należy: 1) Zgromadzić jak najwięcej informacji o swoich przodkach; 2) Ustalić gdzie mieszkali twoi przodkowie; 3) Odwiedzić miejsce ich pobytu; 4) Skontaktować się z lokalną społecznością i poszerzyć badania genealogiczne. Historia rodzinna na Ukrainie: jak odnaleźć swoje przodków? Dobry poradnik jak szukać przodków to cenna pomoc dla początkującego amatora genealoga. Dzięki wskazówkom budowa drzewa genealogicznego staje się szybsza i łatwiejsza. Jak szukać przodków i ich odnaleźć?By dojść do źródła, trzeba płynąć pod Jerzy LecZacznij od siebieZ całym przekonaniem napisałem poradnik „Jak szukać przodków” wskazując na kierunek poszukiwań. Należy zacząć od siebie i systematycznie, krok po kroku, pokolenie po pokoleniu poszukiwać informacji. Jest to optymalne kosztowo i daje największe szanse wytrwania w poszukiwaniach. Cóż da wiedza o 300 osobach o danym nazwisku skoro nie są naszymi przodkami, a żeby ich związać ze sobą musielibyśmy znaleźć ich przodków, na co nie mamy czasu ani pieniędzy? Albo cóż da nam fakt że gdzieś wystąpiła wzmianka o kimś noszącym nasze nazwisko skoro nie jesteśmy w stanie powiązać go ze swoją rodziną? Pewnych kroków nie można pominąć. Chaos nie służy poszukiwaniom, dekoncentruje i rozprasza tak czas jak i pieniądze, wyczerpuje cierpliwość oraz czasem przeraża ogromem z rodzinąProszę, nie zaczynaj od herbarzy! Zostaw w spokoju archiwa. Te dane od setek lat istnieją i z każdym rokiem są lepiej zinwentaryzowane i w większym stopniu udostępnione. Za kilka lat ilość dostępnej dla Ciebie informacji będzie znacznie większa niż dzisiaj – na szczęście postęp bardzo służy genealogii. Natomiast za kilka lat nie będą już żyli najstarsi członkowie Twojej rodziny. Dzisiaj oni są najcenniejszym źródłem Twojej wiedzy. Być może nie pamiętają daty urodzenia swoich dziadków (a kto pamięta?) ale za to opowiedzą Ci o prawdziwych Polakach – jacy byli, jak żyli, jak przetrwali. Spisuj ich wspomnienia, zbieraj fotografie i pamiątki. Dowiesz się że o niezłomnym duchu nie stanowił ani status społeczny ani majętność ani brak niepodległości. Co sprawiło że dzisiaj jesteś kim jesteś? Zapytaj ich…Archiwum domoweZbieraj pamiątki – jeżeli nie odczuwasz ich wartości i nie czujesz związku z przodkami porzuć poszukiwania! Zbieraj pamiątki, niech Twoi przodkowie będą przy Tobie. Nie niszcz swoich dokumentów, zbieraj je. I tak postępuj, abyś w przyszłości nie wstydził się tego co zrobiłeś. Ty też kiedyś będziesz czyimś przodkiem… Przeczytaj jak zorganizować Archiwum spełnia funkcje patriotyczne – im głębiej sięgamy naszą wiedzą tym większy jest nasz związek z innymi ludźmi i z Ojczyzną. Oczywiście – jako dziedzina nauki – genealogia wprowadza własne pojęcia i instrumenty. Zapoznaj się z genealogią Genealogia. Koniecznie musisz zdobyć elementarną wiedzę o genealogii i w tym celu powstał ten portal. Każdy dział jest ważny – zapoznaj się bez pośpiechu ze wszystkimi porady pomogą Ci odpowiedzieć na pytania jak odnaleźć przodków, jak szukać akty urodzenia, jak gromadzić dane, czy uruchomić płatne poszukiwania szukać?Czasem dowiadujemy się o pewnych tajemnicach rodzinnych, czasem całą historię rodziny okrywa nieprzenikniona „pustka”. Próbując zgłębić te tajemnice możesz napotkać wielkie trudności w dotarciu do niektórych informacji zwłaszcza w sytuacji gdy przodek wyraźnie nie chciał wspominać o przeszłości. Nie zawsze można dotrzeć do wszystkich informacji, niestety… Pomijając aspekt czysto techniczny jak np. miejsce przechowywania informacji i sposób dotarcia do niej, zwróć uwagę na niezwykle ważny czynnik ludzki. Gdyby przodek chciał aby jego dzieci znały dokładną historię jego życia – z pewnością byłby ją im przekazał. Najwidoczniej kierując się sobie tylko znanymi pobudkami (na które wpływ miały na pewno polityka, ekonomia oraz nastroje społeczne) uznał że dla członków jego rodziny lepiej będzie gdy nie będą rozdarci na dwoje pomiędzy historią a ich teraźniejszością. Oczywiście wiele osób będących świadkami dawnych zdarzeń pewne rzeczy wie i czasem „odkryjesz” przypadkiem skrawki historii. Wtedy rozwija się wielka ciekawość – o co chodzi? W takim przypadku zastanów się. Przez szacunek dla swojego przodka, szanując jego decyzję o nieujawnianiu faktów z jego życia – może warto zaniechać poszukiwań? To są rozterki osób które dowiadują się że są adoptowane lub porzucane, że pochodzą z niepełnych rodzin lub że dzieci zostały oddane innej (czasem bardzo bliskiej) rodzinie „na zawsze” lub że ktoś zmienił nazwisko… Bądź ostrożny w formułowaniu opinii czy należy szukać przodków za wszelką cenę czy też nie? A przypadki odkrycia niechlubnej przeszłości swoich przodków – szabrowników, zdrajców i kolaborantów, złodziei i kombinatorów bądź bezdusznych wyzyskiwaczy lub bankrutów… po prostu bolą. A nie jest łatwo zachować dystans w stosunku do nie jest to tylko sprawa odwagi, własnej odwagi pozwalającej stawić czoła wszelkim faktom. Należy mieć na uwadze również innych ludzi z Tobą związanych, którzy być może nie chcieliby wcale żadnych nowych informacji o swoich przodkach. Oni budują swoje życie i przyszłość którą możesz zburzyć. Odkrywając tajemnice swoich przodków ujawniasz fakty wpływające na innych potomków. Może oni tego sobie nie życzą? Przed rozpoczęciem poszukiwań porozum się wcześniej z resztą rodziny i sprawdź czy akceptują Twoje działanie. Nie „uszczęśliwiaj” na siłę. Pomyśl sam czy chciałbyś aby Twoje dzieci i wnuki oglądały Twoje świadectwa szkolne ze szkoły podstawowej? Czy chciałbyś aby ktoś poznawał historię Twoich chorób przeglądając archiwalne karty pacjenta? – to tylko przykład który ma zwrócić uwagę że może Twoi rodzice czy dziadkowie wcale nie chcieliby abyś „rozgrzebywał” przeszłość?StartJak odnaleźć przodków? Do efektywnego poszukiwania niezbędna jest podstawowa wiedza z historii i geografii. Jest niezbędna gdyż jest warunkiem poprawnego określania miejsca pochodzenia poszukiwanych osób. Unikaj błędnych sformułowań typu: „moi przodkowie pochodzą z Ukrainy”. Przecież wtedy kiedy rodzili się Twoi przodkowie nie istniała Ukraina! Używaj poprawnych nazw krain geograficznych. Twoim przodkom należy się szacunek! Poprawnie zapisuj ich imiona i nazwiska. To, że w metryce kościelnej zapisane jest Johannes Wojcik nie jest żadnym tłumaczeniem – należy stosować prawdziwe imiona i nazwiska, tutaj: Jan Wójcik (masz przecież słownik Słownik łacińsko-polski imiona). I jeżeli Twój przodek urodził się na Kresach Wschodnich Rzeczpospolitej nie pisz nigdy że pochodził z Ukrainy. Ukraina nie istniała w tamtym czasie. Napisz: pochodził z Podola. Koniecznie zapoznaj się z materiałem (829 bytes) gromadzić informacje?Praktyczna uwaga. Nie spisuj informacji w zeszycie lub zeszytach, nie twórz albumów ze zdjęciami. Jako genealog dane dotyczące jakiejkolwiek osoby (również swoje własne) zapisuj na pojedynczych kartkach, oznaczonych danymi osoby którą opisujesz: imieniem, nazwiskiem i datą urodzenia. Najlepszym sposobem na gromadzenie informacji jest zakup teczki-skoroszytu z wieloma przezroczystymi koszulkami. Na początek gorąco polecam zakup kilkudziesięciu przeźroczystych koszulek (obwolut) i grubego segregatora. W każdej koszulce umieszczamy kartki A4 zawierające opis jednej osoby. Do każdej koszulki wkładaj różne zapiski związane z daną osobą – czasem będą to wspomnienia na wielu stronach A4, czasem tylko wizytówka, czasem zapisane na skrawku papieru kontakty do czyichś sąsiadów którzy coś jeszcze pamiętają o już nieżyjących krewnych… Jakże łatwo jest włożyć do koszulki kilka zdjęć, list czy wycinek z gazety… W miarę napływu informacji dodajemy kolejne kartki (wspomnienia, relacje, listy). Do koszulek wkładamy zdjęcia, dokumenty, odpisy itp. W ten sposób łatwo będziesz mógł uzupełniać dane dodając nowe kartki czy zdjęcia, ale również będziesz miał porządek. Nie zapomnij o podpisywaniu każdej kartki – przy przeglądaniu danych wielu osób łatwo mogą pomieszać się. To rozwiązanie jest niezwykle wygodne w trakcie początkowych poszukiwań, gdy np. z internetu drukujemy wiele stron i po prostu wkładamy do odpowiednich koszulek, ewentualnie kartki wydruków rozcinając na części związane z różnymi osobami. Nawet w tym systemie wystąpią kłopoty w przypadku osób o nieznanym imieniu i latach urodzenia/śmierci. Ale zawsze możemy stosować szersze opisy, np.: „córka wujka Andrzeja Gałązki” – gdy nie znamy nazwiska wujka. Program nie daje takich zacząć poszukiwania?Pierwsze kroki:Sprawdź ilość osób noszących dane nazwisko w Polsce (wg. bazy PESEL, ok. 94% populacji, stan na 1992 rok) od siebie. Spisz dokładnie swój życiorys, adresy gdzie mieszkałeś i w jakich latach, gdzie urodziłeś się i gdzie byłeś chrzczony – adres parafii. W Urzędzie Stanu Cywilnego uzyskaj akt urodzenia, w rodzinnej parafii uzyskaj odpis aktu chrztu. Zbierz kolejne świadectwa szkolne i dyplomy. Wybierz klika najistotniejszych fotografii ze swojego życia. Kup książkę opisującą Twoją rodzinną miejscowość. Podaj kolejne miejsca pracy. Podaj datę i miejsce ślubu, załącz akt zawarcia małżeństwa. Całość dokładnie spisz, gdy zechcesz będziesz mógł w przyszłości opublikować jako opis rodziny. To wszystko przyda się Tobie, ale przede wszystkim przyszłym masz żonę/męża – pomóż jej/jemu zebrać takie same masz dzieci/wnuki – opisz je w ten sam sposób i zbierz niezbędne dokumenty (akt urodzenia, metrykę chrztu, …)Jeżeli masz rodzeństwo – opisz je identycznie oraz skompletuj dokumenty i zdjęcia. Opisz dokładnie swoich rodziców (a żona swoich) tak, jak opisywałeś siebie. Zdobądź ich akty urodzenia/zgonu, wybierz kilka fotografii, zapisz miejsca spoczynku, dołącz fotografie rodzice żyją wypytaj o jak najwięcej szczegółów z życia ich oraz ich przodków. Zapisz informacje o ich rodzinnych parafiach. Odnajdź je w książkach telefonicznych, odnajdź ich adresy. Tam uzyskasz informacje o ich metrykach chrztu, na których odnajdziesz daty oraz imiona ich rodziców. Sprawdź czy ich rodzice pochodzą z tej samej parafii, czy występują w księgach rodzeństwo swoich rodziców (ojca i matki) na tyle, na ile będziesz mógł dokładnie. Przede wszystkim uzyskaj ich aktualne adresy zamieszkania, numery telefoniczne. Skontaktuj się z nimi w celu uzyskania dodatkowych informacji o swoich rodzicach oraz o ich rodzicach (Twoich dziadkach). Poproś o fotografie i informacje o ich wykształceniu i pracy. Poproś, aby zebrali dla Ciebie informacje o swoich współmałżonkach i dzieciach oraz o swoich teściach i ich najdokładniej jak tylko potrafisz wszystkich swoich dziadków. Zbierz fotografie, odwiedź groby i zrób ich akty zgonu/urodzin/ chrztu i odczytaj imiona ich rodziców, Twoich pradziadków. Zamów odpisy aktów urodzenia i zgonu w USC. Jeżeli masz profil zaufany możesz to zrobić księgach parafialnych dla miejscowości poznanych w aktach urodzenia/zgonu otrzymanych w USC odszukaj dane przodków oraz sprawdź, czy mieli rodzeństwo. Spisz dokładnie wszystkie dane podając źródło informacji: rodzaj dokumentu, czyja relacja itp. – to bardzo materiały zaprezentuj członkom swojej rodziny – odwiedź każdego, przedyskutuj je. W ten sposób zweryfikujesz dane oraz istnieje duże prawdopodobieństwo, że ktoś przypomni sobie zapomniane bardzo dużo: poznałeś siebie, swoją rodzinę oraz odnowiłeś kontakty. Przybył nowy wspólny, rodzinny temat: nasi przodkowie. Dotarłeś do najważniejszego punktu w życiu amatora-genealoga. Początki, rozpoczęcie poszukiwań masz za sobą. Już dobrze znasz samego siebie, znasz też zasady uzyskiwania dokumentów, umiesz dokumentować efekty swoich poszukiwań. Już mogłeś napotkać problem olbrzymiej ilości danych lub ich zupełnego braku. Może już doświadczyłeś zniechęcenia, gdyż wiesz, że możesz uzyskać akty zgony/urodzenia w USC tylko po prostu nie chce Ci się? To, co zrobiłeś do tej pory to był początek. Teraz przyszła pora na samookreślenie i kilka niezwykle brzemiennych w skutki decyzji. Poniżej znajdziesz kilka kwestii od których zależeć będzie to, co dalej zrobisz. Dalsze kroki to rozstrzygnięcie następujących kwestii:Zastanów się, może dane które już zebrałeś są dla Ciebie wystarczające i nie musisz już dłużej szukać? Zastanów się również czy dysponujesz dostateczną ilością czasu, jaki należy przeznaczyć na badania, aby były owocne i satysfakcjonujące. Jeżeli tłumaczysz sobie, że poszukiwania prowadzisz dla swojej rodziny (dzieci) pomyśl, czy poświęcenie rodzinie tego czasu, jaki poświęciłbyś na poszukiwania nie dałoby Ci więcej radości z wspólnie spędzonego czasu, większej zażyłości, z lepszej, rodzinnej atmosfery niż wątpliwa radość z posiadania kilku „cennych” danych uzyskanych kosztem rodziny?Określ zasięg poszukiwań. Musisz zdecydować się na zakres swoich badań. Masz do wyboru poszukiwanie:wzdłuż pnia – rodzice, dziadkowie, pradziadkowie, … Z każdą generacją wstecz podwaja się liczba gałęzi – ciocie, wujkowie, kuzynowie, … Może być tych danych mieczu – ojciec, dziadek, pradziadek, … Ten rodzaj poszukiwania należy do podstawowego, niezbędnego kądzieli – matka, babcia, prababcia, … Bardzo trudne badania ze względu na fakt, że kobiety przyjmują nazwisko męża i w wielu przypadkach nie jest możliwe odkrycie nazwiska razem – musisz mieć świadomość, że jeżeli prowadzisz oprócz badań genealogicznych życie zawodowe, na wszystko nie wystarczy Ci czasu. W tym przypadku danych będzie bardzo dużo i zachodzi obawa, że zamiast jakości wybierzesz ilość…Wybierz oprogramowanie do gromadzenia i szybkiego przeglądania danych. Skorzystaj z zamieszczonych opisów na stronie Programy do budowy drzewa czy to, co możesz samodzielnie uzyskać jest satysfakcjonująca czy też skorzystasz z usług płatnych poszukiwaczy. Więcej na ten temat znajdziesz poniżej na stronie Poszukiwania zaawansowaneJeżeli zgromadziłeś już duży zasób informacji nadszedł moment, aby zacząć „dopasowywać” informacje od innych posiadane dane w portalu Wyślij dane osób, opisy rodzin i nazwisk, opisy miejscowości z lat Twoich przodków. Prześlij daneZamieść ogłoszenie o poszukiwaniach określonych osób/nazwisk na tablicy ogłoszeniowej w portalu Tablica kontakt z innymi osobami noszącymi poszukiwane nazwisko i przedstaw im wyniki swoich poszukiwań, poinformuj co udało się Tobie odnaleźć a czego nadal brakuje. Zapytaj, czy są w stanie pomóc Tobie w uzupełnianiu wiedzy o przodkach. Nawet gdy pochodzą z innej gałęzi, z którą na razie nic Ciebie nie łączy, może okazać się kiedyś, że jednak macie wspólnego przodka. Być może już teraz dysponują ciekawymi informacjami, np. na temat pochodzenia nazwiska. Poinformuj ich, że dane są opublikowane w Internecie (np. w serwisie gdzie w każdej chwili mogą dane przeglądać i uzupełniać nowymi. Kontakty z osobami o danym nazwisku możesz znaleźć w książce telefonicznej, w poszukiwania osób żyjących noszących mało popularne nazwisko warto rozważyć wykorzystanie do tego celu serwisów społecznościowych takich jak Nasza-klasa, Facebook, GoldenLine czy LinkedIn. Więcej o takich poszukiwaniach możesz przeczytać na stronie Poszukiwania też czas na się z książką Włodzimierza Dworzaczka „Genealogia” (2 tomy). Książka zawiera omówienie podstawowych rodzajów źródeł (rejestry podatkowe, księgi metrykalne itp), wiele wskazówek metodycznych oraz bibliografię polskiej genealogii. Jest to podstawowa pozycja dla dysponujesz komputerem zacznij tworzyć bazę danych swoich przodków. Możliwość wymiany danych w formacie GEDCOM (w postaci plików *.ged) ułatwia publikację w Internecie oraz wymianę danych z innymi czy dotarcie do innej literatury może dostarczyć Ci nowych informacji – wykaz publikacji jest na stronie Literatura genealogiczna. Pomoże Ci w tym przeglądnięcie indeksów nazwisk wzmiankowanych w wybranych publikacjach na stronie Wykazy przeglądać zasoby archiwów państwowych i kościelnych, rejestrów katastralnych, księgi wieczyste, archiwa cechów rzemieślniczych, listy absolwentów szkół. Zobacz stronę się z towarzystwami przyjaciół danych miejscowości, nawiąż kontakt z nauczycielami historii w danej miejscowości – często są to miłośnicy regionu i posiadają dane pozwalające potwierdzić życie Twoich przodków w danej wszystkie bez wyjątku zasoby w Internecie korzystając z poradnika Poszukiwania sprawdzaj, czy nie pojawiły się nowe, ogólnodostępne źródła informacji: nowe bazy danych, nowa historię którą współtworzyli Twoi przodkowie. Znajomość historii Polski bardzo pomoże Ci w zrozumieniu swoich już zaawansowanym genealogiem-amatorem. Czekamy na Twoje dobre rady, wskazówki i doświadczenia, którymi zechcesz podzielić się z innymi użytkownikami portalu Doradź innym. Napisz!Czasami pomimo największych chęci i mimo dużego zaangażowania napotykasz barierę „pustki”, patrząc wstecz nie dostrzegasz żadnej możliwości odnalezienia interesujących Cię informacji. To oczywiste – nie wszystko jest dostępne w Internecie. W Internecie można znaleźć dane wyłącznie w przypadku dużego szczęścia, gdy ktoś te dane już odnalazł i opublikował. Możesz wtedy powiedzieć o sobie, że jesteś szczęściarzem i zaoszczędziłeś wiele lat pracy. Jednak gdy nie masz szczęścia a dane zebrane wśród najbliższej rodziny uważasz za niesatysfakcjonujące musisz odpowiedzieć sobie na pytania:1. Czy szukam przodków dla czystej przyjemności, aby moje dzieci wiedziały skąd pochodzą?Jeżeli odpowiesz „tak” na to pytanie, poprzestań na tym, co już wiesz, co możesz zebrać własnymi siłami. Powoli przy różnych okazjach zamiast sięgać daleko wstecz rozglądaj się dookoła i zbieraj informacje o reszcie rodziny, o bocznych odnogach. Spisuj różne historie opowiadane przez starszych, dokumentuj bieżące zdarzenia w rodzinie. Jakże często nie posiadamy nawet własnych świadectw szkolnych… Spisz szczegółowe życiorysy członków swojej rodziny. A jeżeli chodzi o odległą przeszłość – uzbrój się w cierpliwość i czekaj. Może za kilka lat ktoś opublikuje swoje dane i odnajdziesz wszystko, czego szukasz? Systematycznie przeglądaj bazę osób portalu Samodzielna praca daje najwięcej radości i satysfakcji. Jeszcze raz przejrzyj informacje w poddziale „Jak rozpocząć poszukiwania?” – może pominąłeś którąś możliwość? Pamiętaj! Na Kresach Wschodnich zginęło podczas II Wojny Światowej w zależności od regionu od 30 do 80 procent Polaków, zaginęły lub zostały zniszczone dokumenty. Dlatego czasem po prostu nie jest możliwe zgłębienie własnej przeszłości i należy pogodzić się z Czy poszukiwania mają dla mnie tak dużą wartość, że jestem skłonny zapłacić za informacje?Nawet w tym przypadku nie czuj się zwolniony z własnego wkładu pracy. To, co wiesz lub możesz łatwo uzyskać może okazać się bardzo kosztowne w uzyskaniu dla profesjonalnych poszukiwaczy, może być również przyczyną niepotrzebnego przedłużania poszukiwań. Tak więc nawet mając w zamyśle zlecenie płatnych poszukiwań zbierz wszystkie dostępne informacje, spisz je. Przygotowując wstępne opracowanie swego drzewa nie tylko że możesz obniżyć koszty (niektóre biura udzielają 20% rabatu za wstępnie opracowane dane) ale przede wszystkim oszczędzisz dużo czasu, np. rok! Jeżeli jesteś zainteresowany formą płatnych poszukiwań zapoznaj się z kolejnym profesjonalneProfesjonalne poszukiwania genealogiczne to działalność naukowa. Pewnych kroków nie można przeskoczyć ani przyspieszyć. Są to poszukiwania płatne. Mocną stroną tego rozwiązania jest doświadczenie poszukiwaczy, którzy nie tylko że dysponują bardzo bogatą literaturą ale przede wszystkim są doskonale zorientowani w zasobach poszczególnych archiwów oraz, czasami, mogą uzyskać dostęp do danych niedostępnych dla „zwykłych” poszukiwaczy np. z tego względu, że są historykami i poszukiwania dla Ciebie mogą przedstawić jako swoją pracę Informacji i Poszukiwań PCKDo głównych zadań Biura Informacji i Poszukiwań PCK należy prowadzenie poszukiwań i ustalanie losów ofiar wojen, konfliktów zbrojnych i klęsk żywiołowych, a w tym: – wystawianie zaświadczeń o losach poszukiwanych, – podejmowanie starań o uzyskanie dokumentów potwierdzających losy wojenne, – poszukiwanie mogił wojennych w kraju i za granicą, – przekazywanie tzw. messages (wiadomości rodzinnych) do krajów objętych konfliktami zbrojnymi lub klęskami żywiołowymi, – udział w ekshumacjach ofiar wojny, – tzw. poszukiwania humanitarne (prowadzone na wniosek najbliższej rodziny ze względów humanitarnych, gdy kontakt z krewnym za granicą nagle się urwał, pomimo że rodzina posiada jego ostatni adres zamieszkania) – poszukiwania rodzin uchodźców/migrantów zaginionych na terytorium Polski. Poszukiwania są bezpłatne. Więcej na stronie heraldycznePoszukiwania heraldyczne są bardzo proste i szybkie. Więcej na ten temat znajdziesz na stronie Poszukiwana szukać w internecieInternet jest chaotyczny, nieuporządkowany. Trzeba włożyć wiele wysiłku w poszukiwania w Internecie aby stały się owocne a gwałtowny rozwój bazy wiedzy zmusza do częstego odwiedzania tych samych miejsc w celu sprawdzenia zmian w zakresie większości poszukiwaczy poszukiwania internetowe przodków stanowią pierwszy krok a często stanowią jedyną formę działania. Dlatego warto poznać to medium – dużo ciekawych informacji o poszukiwaniach w internecie znajdziesz na stronie Poszukiwania społecznościoweMam bardzo rzadkie nazwisko – jak znaleźć przodków? Prowadząc poszukiwania osób żyjących noszących mało popularne nazwisko warto rozważyć wykorzystanie do tego celu serwisów społecznościowych takich jak Nasza-klasa, Facebook, GoldenLine czy LinkedIn. Więcej o takich poszukiwaniach możesz przeczytać na stronie Poszukiwania osób adoptowanychWażną kategorię poszukiwań stanowią poszukiwania adopcyjne dotyczące osób adoptowanych. Jest to odnoga genealogii zajmująca się poszukiwaniem rodziny, najczęściej osób żyjących. Największą przeszkodą są tutaj przepisy prawa chroniące dane osób żyjących. Więcej szczegółowych porad znajdziesz na stronie Genealogia literatura podana jest w dziale Literatura genealogiczna. Początkującym poszukiwaczom polecam dwie pozycje wprowadzające i systematyzujące wiedzę: Prinke Rafał T. Poradnik genealoga amatora, Wydawnictwo Polonia, Warszawa 1992 Szymański Józef Nauki pomocnicze historii, PWN, Warszawa 1986Na marginesieHistoria to spojrzenie wstecz. A to co widać raz jest szczęściem, raz ironią, innym razem budzi zdumienie. Czasem jednak patrzymy wstecz i nie widzimy nic. To nie jest powód do czucia się ani nieswojo ani bardzo zaciekawionym. To też jest zwykła kolej rzeczy która sprawiła że ślady urywają się. Pozostaje tylko zaduma – jak bardzo skomplikowane były losy naszych przodków… Jak wiele przeszli, jakich rozterek doznali… Jak wiele poświęcili dla nas, potomnych. Być może zaparli się samych siebie aby nam było lżej w życiu? A może okrutny los sprawił że na nic nie mieli wpływu? Nie zawsze możemy dowiedzieć się wszystkiego. A nawet prawie nigdy nie możemy dowiedzieć się czegokolwiek. Bo przecież nawet znając nazwiska i imiona naszych przodków czy wiemy coś więcej o nich samych? Czy poznamy motywy ich działania?Czasem genealogia to wyraz głębokiej tęsknoty, melancholie odrywająca nas z tego świata w przeszłość…Co dalej? Szukaj i dziel się informacjami!Zobacz również: Poradnik genealoga amatora – część 1 – 4

Osobiście mam rodzinę na Ukrainie, dlatego dla mnie to jest rodzaj dramatu zarówno prywatnego, jak i instytucjonalnego, rozszerzonego na cały kraj. I wiele osób (w Mołdawii) ma podobnie.

Wstęp będzie krótki i konkretny. W tym poście znajdziesz podpowiedzi jak odnaleźć zaginioną rodzinę, przodków, znajomych w Stanach. Podaję tu linki do kilku miejsc w Internecie, od których warto rozpocząć. Z dowolnego miejsca na świecie i zupełnie ZA DARMO. Szukanie zaginionych krewnych i przodków w Stanach Twój krewny dawno temu przyjechał do Ameryki i kontakt się urwał? Minęło sporo czasu? 50 lat? 100 lat? Chcesz po latach odnaleźć jakiś ślad po nim? Zastanawiasz się, czy szukanie przodków w USA – po tylu latach – jest możliwe? Tak, możliwe. W Internecie funkcjonuje kilka darmowych baz danych, od których możesz zacząć szukać. Jakich informacji potrzebujesz, żeby odnaleźć rodzinę w USA Im więcej tym lepiej. Minimum to nazwisko, imię i szacowany czas przyjazdu do USA. Dobrze jest też znać miejscowość pochodzenia, gdzie leżała, w obrębie jakiego zaboru (jeśli było to przed 1918). Nie musi być dokładny rok, ale raczej pojęcie czy było to pod koniec XIX wieku czy w połowie XX-go. Jeśli nie masz takich danych spróbuj popytać po rodzinie albo wybrać się do proboszcza. To w księgach parafialnych notowano informacje o narodzinach, ślubach i zgonach. Zaborcy często stawiali takie wymaganie księżom, dzięki czemu dzisiaj mamy te dane. Zapisywano tam często również wyznawców innych religii, jeśli w okolicy nie było komu tego robić, bo nie było synagogi. Pamiętaj o tym, że ze względu na język zaborców, imiona i nazwiska mogą być zarejstrowane w rosyjsko lub niemiecko brzmiącej formie. Z kolei tutaj i tutaj możesz sprawdzić jak zapisywano nazwy miejscowości w przeszłości. Płatne i darmowe serwisy Jest wiele płatnych opcji, jak np. ale ja będę tutaj skupiać się na tych darmowych. Jak pozbierasz trochę danych to potem możesz próbować z tym serwisem, ale na razie zobacz, ile dasz radę dowiedzieć się za darmo. Płatna baza danych opera się na podobnych źródłach, jak opisywane przeze mnie serwisy. Zanim zainwestujesz w konto na warto sprawdzić czy w ogóle możesz odnaleźć jakiś ślad. Taka moja rada, ale rób, jak chcesz 😉 O czym pamiętać Przeszukując bazy danych pamiętaj o tym, że w Stanach imię, nazwisko czy miejsce urodzenia Twojego krewnego może być zapisane w innej formie językowej: po angielski, niemiecku czy rosyjsku. Próbuj różne kombinacje. Pamiętaj jeszcze, że Amerykańscy urzędnicy, przed erą komputerów, zapisywali dane imigranta ze słuchu i mogli zrobić to z błędem, przeinaczyć, imię zapisać jako nazwisko i na odwrót. Mojego prapradziadka, który nazywał się Tomasz Kumięga z Tarnowa znalazłam zapisanego jako Tom Kumig from Galicja, Austria. Jego żona Katarzyna wpisana była w danych amerykańskich jako Katharina Kumig – ani to polsku ani po angielsku. Kombinuj, nie poddawaj się. Skąd biorą się dane W USA istnieje coś takiego jak Public Records, bazy danych dostępna dla wszystkich, zawierające informacje ze spisów powszechnych i publicznych danych sądowych, gminnych. Jeżeli ktoś z Twojej rodziny mieszkał w USA w czasie spisu powszechnego, to będzie o nim informacja online. Takie spisy robione w Stanach już od końca XVIII wieku. Jeśli ktoś kupił kiedykolwiek dom w USA, ożenił się, zrobił obywatelstwo, to też znajdziesz o nim kilka podstawowych danych. To Ameryka, tu RODO nie obowiązuje. Innym źródłem są bazy danych o imigrantach, szczególnie jeżeli przybyli po roku 1892. Wówczas, każdy imigrant przybywający do USA musiał zatrzymać się na Ellis Island i przejść obowiązkową inspekcję. To do tego jednego miejsca przypływały statki z Europy. Na wyspie sprawdzano stan zdrowia i podstawowe dane. Te dane przechowywane są teraz w zbiorach Muzeum Imigracji na Ellis Island w Nowym Jorku. Kilka lat temu zaczęto rękopisy przepisywać do internetowej bazy danych. W tej chwili można znaleźć tam informacje o 65 milionach przyjezdnych, przybyłych pomiędzy 1892 a 1957 rokiem. Przed 1892 również notowano dane o imigrantach i dostępnych jest kilka baz danych, zarówno ze statków przypływających do USA jak i amerykańskiego urzędu imigracyjnego. Od czego zacząć Proponuję zacząć tutaj: – załóż darmowe konto. Później w wyszukiwarce wpisz tyle informacji ile znasz: Pamiętaj o możliwych kombinacjach imion, nazwisk, miejscowości. To baza danych, która od razu wyszukuje informacje w amerykańskich spisach powszechnych, bazach danych imigrantów, ale i uwaga – polskich danych, np. z polskich parafii i grup wyznaniowych. Tutaj powinno już coś być, np. informacja o roku przyjazdu do USA. Warto poszukać też tutaj: Bazy danych o imigrantach: – niedawno uruchomiona, największa baza danych o imigrantach przybywających pomiędzy 1892 a 1957. Odnotowano tu 65 milionów nazwisk. Darmowa rejestracja – tu też można coś znaleźć, chociaż jest tam o wiele mniej danych, głównie z przed 1891 roku – baza danych o Żydach mieszkających w dawnej Polsce Rejestry ze statków: Największa emigracja miała miejsce w czasach, gdy Polski na mapie nie było. Imigracji z dawnych ziem polskich najczęściej przypływali do USA statkami z portów w Niemczech, Holandii i Wielkiej Brytanii. Poniżej bazy danych z różnych krajów. Zajmie to trochę czasu, ale warto poszperać: – ta baza danych opiera się w dużej mierze na ale podstawowe wyniki wyszukiwania dostaniecie za darmo – statki kursujące na całym świecie – dane o pasażerach z Galicji – statki płynące z Hamburga – informacje na temat pasażerów różnych niemieckich statków – kolejna baza danych statków z Niemiec – bardziej pracochłonne wyszukiwanie. Listy pasażerskie z różnych statków przypływających do USA pomiędzy 1880 a 1950 rokiem. Klikając na nazwę statku obok obrazka dostaniecie się do listy pasażerów. Naturalizacja Tutaj z kolei można poszukać informacji o osobach, które zostały obywatelami USA, czyli przeszły naturalizację, a pochodziły z dawnych i obecnych ziem niemieckich: Do dzieła! No to masz kilka podpowiedzi gdzie i jak zacząć. Może to zająć trochę czasu, ale spróbuj. Nigdy nie wiadomo na jaki ślad trafisz. Powodzenia! Dajcie znać, czy linki się przydały i jak Wam poszło! Jeśli znacie jeszcze inne, darmowe źródła, odzywajcie się. Dopiszemy do listy!

Nie był na Dzikich Polach, a mimo to bardzo plastycznie je opisał. Powieść opartą na tle powstania kozackiego i wojny domowej na polskiej Ukrainie czytano tak, jak dziś ogląda się dobry By przekroczyć granicę polsko-ukraińską, uchodźcy czekają w kolejce nawet kilka godzin. Jakie kroki mają podjąć na granicy i po przybyciu do Polski? Jak zalegalizować pobyt? Jak uzyskać pomoc rządową? Wyjaśniamy."Jeśli uciekasz przed rosyjską agresją zbrojną wobec Ukrainy, zostaniesz wpuszczony do Polski" - informuje Urząd ds. Cudzoziemców. Przyjmowany jest każdy, bez względu na narodowość. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji podkreśla, że "żadna osoba, która otrzymała schronienie w Polsce, nie zostanie odesłana do państwa ogarniętego wojną".Granica - jak ją przekroczyćUrząd ds. Cudzoziemców uruchomił stronę w języku ukraińskim. Uchodźcy nie znajdą tam pomocy w ewakuacji z Ukrainy, informacji o tym, jak wydostać się ze swojego kraju, gdzie szukać transportu przed przekroczeniem granicy. "Prosimy kontaktować się z ukraińskimi fundacjami w tej sprawie" - podpowiadają granicy wszystkie osoby są weryfikowane przez Straż Graniczną. W czasie kontroli "przydatne są wszystkie dokumenty, potwierdzające tożsamość". W przypadku dziecka, które nie ma dowodu tożsamości lub paszportu, przyda się akt urodzenia. Jeśli ktoś nie ma dokumentów lub budzą one wątpliwości, strażnicy stosują procedury kolejce na granicy czeka się często kilka, a nawet kilkanaście godzin. Uchodźczyni czekająca na | - Na ukraińskiej granicy jest chaos – mówi Ukrainka czekająca na przejściu granicznym w Medyce. Kobieta szacuje, że oczekujących na przepuszczenie są dziesiątki tysięcy. Ona sama uciekła ze Lwowa z 10-miesięcznym dzieckiem. TVN24Urzędnicy informują, że nie obowiązują obostrzenia związane z pandemią choroby COVID-19, testy na obecność koronawirusa czy mogą przekroczyć polską granicę ze zwierzęciem nawet wtedy, kiedy nie będą mogli okazać na przejściu granicznym wszystkich wymaganych przez polskie prawo dokumentów. Informację dotyczącą postępowania w związku z nadzwyczajną sytuacją po wybuchu wojny na Ukrainie przekazał Główny Lekarz przekroczeniu granicy można swobodnie poruszać się po Polsce. Jeśli ktoś chce się udać do innego kraju, powinien skontaktować się z jego ambasadą. Pobyt w Polsce - jakie dokumenty trzeba miećPo przekroczeniu granicy uchodźcom oferują pomoc osoby prywatne, wolontariusze, fundacje. Proponują posiłek, transport, mieszkanie. Ale obywatele Ukrainy mają zapewnioną pomoc rządu polskiego. Busy Państwowej Straży Pożarnej przewiozą każdego z granicy do najbliższego dużego miasta lub do punktu Nie jest konieczna rejestracja w punktach recepcyjnych, nie trzeba się martwić o dalszy legalny pobyt w Polsce - podkreśla - w rozmowie z Marią Mikołajewską, reporterką programu "Polska i Świat" TVN24 - Jakub Dudziak z Urzędu do Spraw Cudzoziemców. Dotyczy to także obywateli Ukrainy, którzy przyjechali do Polski przed rosyjską agresją (przed 24 lutym 2022) i gdy ich dokumenty pobytowe straciły ważność. - Wszystkie te osoby nie muszą w najbliższych dniach składać wniosków czy to w Urzędzie do Spraw Cudzoziemców, w urzędach wojewódzkich czy też w placówkach Straży Granicznej, nie trzeba się o to martwić - dodaje - na swojej stronie - podkreśla Urząd do Spraw Cudzoziemców, "w przeciągu kilku dni będą na stronie specjalne, szczegółowe informacje na ten temat. Twój pobyt będzie nadal legalny".Po co w takim razie wizyta w punkcie recepcyjnym? Nie jest obowiązkowa. Urzędnicy i samorządowcy podkreślają jednak, że uchodźca może tam zostać kilka godzin, posilić się, odpocząć. Na miejscu są tłumacze i punktu można zgłosić się w każdej chwili, nie tylko zaraz po przyjeździe do Polski. Takich punktów najwięcej jest przy granicy polsko-ukraińskiej, ale działają też w każdym województwie. W sumie jest ich 27. Punkt recepcyjny w każdej chwili można także opuścić. Punkt recepcyjny w DorohuskuTVN24Mieszkanie dla uchodźców z UkrainyW punkcie recepcyjnym można poprosić o pomoc w organizacji tymczasowego zakwaterowania i transportu do tego miejsca. Zakwaterowanie na prośbę rządu organizują samorządy, które także weryfikują mieszkania zgłoszone przez mieszkańców. - My już od tygodnia robimy kwerendę wszystkich mieszkań komunalnych, tak zwanych pustostanów. Zgłosiły się do nas firmy, które chcą za darmo te pustostany wyremontować. Przygotowujemy to od wielu, wielu dni, w związku z tym ten zasób mieszkaniowy będzie na pewno większy - mówi Rafał Trzaskowski, prezydent medyczna dla UkraińcówMinisterstwo Zdrowia informuje, że uchodźcy z Ukrainy mają zapewnioną opiekę medyczną na takich samych zasadach, jak ubezpieczeni obywatele Andrusiewicz, rzecznik Ministerstwa Zdrowia - w rozmowie z reporterką TVN24 - wyjaśniał: - Każdy, kto posiada dokument po przekroczeniu granicy, czy to pieczątka w paszporcie czy zaświadczenie wystawione przez Straż Graniczną, uzyska darmowy dostęp do polskiej służby zdrowia. Mówimy tu zarówno o podstawowej opiece zdrowotnej, po wszelkiego rodzaju badania, o ambulatoryjnej opiece specjalistycznej, ale również o leczeniu dla obywateli Ukrainy - gdzie i jak szukaćUrzędy pracy spodziewają się specustawy, regulującej obecną sytuację uchodźców z Ukrainy na rynku pracy. Podkreślają jednak, że uciekający z ogarniętego wojną kraju i bez niej pomogą znaleźć Ukrainy może skorzystać z bezpłatnej pomocy powiatowego lub wojewódzkiego urzędu pracy. Nie musi się tam stawiać osobiście. Wystarczy kontakt telefoniczny z konkretnym urzędem lub Infolinią "Zielona Linia" - numer 19524. Można też szukać pracy na własną rękę przez internet w Centralnej Bazie Ofert Pracy lub w innych serwisach, takich jak czy Urzędnicy w Poznaniu uruchomią specjalny adres mailowy dla pracodawców, którzy chcą zatrudnić Pawlak, dyrektorka Powiatowego Urzędu Pracy w Poznaniu: - W tej chwili jest taka szybka ścieżka zatrudnieniowa w postaci oświadczeń o zatrudnieniu cudzoziemców, między innymi obywateli Ukrainy. Szkoły dla dzieci z Ukrainy Dzieci w wieku 7-18 lat mogą nieodpłatnie uczyć się w polskich szkołach. Brak znajomości języka polskiego nie jest przeszkodą. Uczniowie z Ukrainy mogą uczestniczyć w nieodpłatnych lekcjach języka polskiego organizowanych przez szkołę. Mogą też zostać objęci opieką psychologiczno-pedagogiczną z związku z doświadczeniem migracyjnym. W piątek Ministerstwo Edukacji i Nauki przekazało dyrektorom szkół i organom prowadzącym informacje na temat zasad przyjmowania dzieci cudzoziemców do polskich szkół. Dla rodziców dzieci z Ukrainy powstała specjalna instrukcja. Aby zapisać ucznia do szkoły, trzeba złożyć wniosek w wybranej placówce. Szkoła podstawowa z rejonu zamieszkiwania dziecka ma obowiązek je przyjąć. Inne placówki edukacyjne - jeśli mają miejsce. Jeśli rodzic ma z tym problem, może zwrócić się o pomoc do urzędu z wnioskiem należy złożyć świadectwa, potwierdzające dotychczasową nauk. Ale jeśli rodzic nie ma takich dokumentów, wystarczy oświadczenie o sumie ukończonych lat nauki. Szkoły już przygotowują miejsca dla ukraińskich Kozakiewicz, dyrektor Szkoły Podstawowej nr 103 w Warszawie: - Ja przyjęłam na razie jedno dziecko prosto z Ukrainy. Trzeba pamiętać, że przyjęcie takiego dziecka to jest w zasadzie przyjęcie całej rodziny, ponieważ są to osoby po olbrzymiej Rosji na Ukrainę - oglądaj program specjalny w TVN24Autor:Maria Mikołajewska, mag/ tamTVN24 .