Kiedy biologiczne sposoby zabezpieczenia upraw okazują się niewystarczające, rolnicy muszą sięgać po bardziej zdecydowane metody. Należą do nich m.in. chemiczne środki ochrony roślin. Przeczytaj, jak dobierać specyfiki do rodzaju zagrożenia i na co uważać, kiedy kupujesz w sklepach online środki ochrony roślin.
Potrzebujesz ok. 4 min. aby przeczytać ten wpis Woda, cebula, czosnek, pokrzywa, ziemniak, drożdże piekarskie – to wszystko pomoże skutecznie rozprawić się ze szkodnikami ogrodowymi. Nie ma zatem potrzeby używania chemii. Mając rośliny w ogrodzie, prędzej czy później pojawią się szkodniki. W zasadzie jest to nieuniknione. Wówczas trzeba stanąć do walki z nimi. Oczywiście najłatwiej sięgnąć po gotowe środki chemiczne, jednak ich użycie wiąże się z eliminacją również tych pożytecznych owadów. Co więcej, mają one również szkodliwy wpływ nie tylko na nasze zdrowie, ale też na całe środowisko. Warto zatem wybierać ekologiczne rozwiązania. Przedstawiamy sprawdzone naturalne sposoby walki ze szkodnikami ogrodowymi. Na ich działanie trzeba jednak trochę poczekać i kilkukrotnie powtarzać opryskiwanie oraz podlewanie. Z pewnością najważniejsza jest szybka reakcja – gdy tylko zauważymy coś niepokojącego. Pozwoli to zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby roślin. Image by Сергей Корчанов, from: Zakupy z głową Na początku podpowiadamy, jak można uchronić się przed zbyt szybkim pojawieniem się szkodników. Wszystko zaczyna się już w sklepie. Podczas zakupów należy dokładnie przyjrzeć się roślinom i po prostu wybierać te, które są zdrowe. Zaalarmować powinny nas wszelkie przebarwienia oraz dziury w liściach, a także uszkodzona kora czy zniekształcone pąki. Nie ma sensu kupować takich roślin – nie dość, że same będą chorować, to jeszcze dodatkowo mogą zarazić inne okazy i problem w ogrodzie zrobi się naprawdę duży. Szkodniki pod prysznic Często najprostsze rozwiązania są najskuteczniejsze. Na początek warto użyć… wody. Pod wpływem jej silnego strumienia można ograniczyć obecność niektórych szkodników. Trzeba tylko pamiętać, że takie rozwiązanie sprawdzi się głównie w przypadku roślin doniczkowych. Ważna jest również regularność – prysznic należy powtarzać co kilka dni. Dodatkowo woda powinna być letnia, a nie zimna, by nie wywołać szoku termicznego. Samą ziemię z doniczką także lepiej okryć wcześniej folią, aby nie wypłynęła, a już po wszystkim zostawić w zacienionym miejscu – bezpośrednie działanie promieni słonecznych w połączeniu z wodą może spowodować oparzenia. Cebula i czosnek w ruch W walce z takimi szkodnikami, jak mszyce czy przędziorki, warto zastosować cebulę (wyciąg lub wywar z 200 gramów) albo czosnek (wyciąg z 200 gramów roztartych ząbków), który ma działanie grzybobójcze i odstrasza także nornice. Ponadto przeciętym ząbkiem czosnku warto też posmarować liście pokryte plamami chorobowymi. Jeśli zaś chodzi o wywar z cebuli, to bez problemu można przechowywać go przez trzy miesiące w szczelnie zamkniętych słoikach (należy wlać do nich jeszcze gorący wywar). Warto zaznaczyć tutaj, że zarówno cebula, jak i czosnek, skutecznie radzą sobie ze szkodnikami, nie narażając przy tym samej rośliny, a tym bardziej środowiska. Pokrzywa oraz ziemniak Pokrzywa oczyszcza organizm człowieka, przyspiesza metabolizm, pomaga przy zapaleniu stawów czy anemii. Świetnie działa nie tylko na człowieka, ale także na rośliny ogrodowe. Z pokrzywy można przygotować gnojówkę, która dostarcza roślinie – poprzez oprysk bądź podlewanie – podstawowych składników pokarmowych. Ponadto świetnym sposobem na wszelkie mszyce, przędziorki oraz gąsienice motyli jest wyciąg z łodyg i liści ziemniaków – w proporcji 1,2 kg na 10 litrów wody. Drożdże piekarskie Jeszcze jeden kuchenny składnik przyda się do ochrony roślin przed szkodnikami ogrodowymi. To drożdże piekarskie, które skutecznie utrudniają rozwój grzybów chorobotwórczych (dzięki temu, że mają w swoim składzie jednokomórkowe grzyby). Do przygotowania oprysku wystarczy 100 g drożdży piekarskich, pół litra mleka 3,2% oraz 10 litrów wody. Można też dodać jeszcze łyżkę płynnego szarego mydła. Taki roztwór, stosowany raz w tygodniu, rozprawi się z zarazą ziemniaczaną na pomidorach i ogórkach, a także z szarą pleśnią na truskawkach.
Przejdź do sekcji Metody zintegrowane - Najczęściej stosuje się 2–metody, niezależne od siebie. Gimnazjum › BiologiaKopia Ocena: - głosówmar 20- Biologiczne metody walki ze szkodnikami. Biologiczne zwalczanie szkodników polega na znalezieniu naturalnego wroga danego. Metody biologiczne w walce ze szkodnikami.
Integrowane metody ochrony zakładu przed szkodnikami w systemie HACCP, GHP, BRC, IFS, AIB. Z niniejszego artykułu dowiemy się czym jest HACCP, jakie są jego podstawowe zasady i czym są podstawowe wymogi higieniczne. Szczególną uwagę poświęcimy zwalczaniu szkodników przy użyciu zintegrowanych metod ochrony przed szkodnikami, które stanowią ważny element podstawowych wymogów higienicznych. HACCP – STAN PRAWNY 28 października 2006 roku zaczęła obowiązywać w Polsce ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia. Ustawa ta kompleksowo reguluje warunki konieczne do zapewnienia bezpieczeństwa żywności na wszystkich etapach łańcucha żywnościowego. Zastąpiła ona ustawę z 11 maja 2001 roku o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia. Zgodnie z wyżej wspomnianą ustawą z 2006 roku wszelkie zakłady zajmujące się produkcją żywności lub jej obrotem zobowiązane są do wdrożenia zasad systemu HACCP. Mówi o tym artykuł 100 wyżej wymienionej ustawy. Wkrótce po uchwaleniu ustawy z 2006 roku opublikowano kolejne rozporządzenia wspólnotowe. W związku z tym już w 8 stycznia 2010 roku uchwalono kolejną ustawę, która dostosowywała przepisy krajowe do wymagań rozporządzeń wspólnotowych. Jest to: „Ustawa z dnia 8 stycznia 2010r o zmianie ustawy o bezpieczeństwie żywości i żywienia oraz niektórych innych ustaw” (Dz. U z 2010r, nr 21, poz. 105) CZYM JEST HACCP ? HACCP jest angielskim skrótowcem rozwijanym jako hazard analysis and critical control points (po Polsku Analiza zagrożeń i krytyczne punkty kontroli). System ten został opracowany w latach sześćdziesiątych dwudziestego wieku w Stanach Zjednoczonych. System HACCP został stworzony w celu zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Cel ten osiągany jest poprzez identyfikację i oszacowanie skali zagrożeń z punktu widzenia wymagań zdrowotnych żywności na wszystkich etapach produkcji i obrotu zywnością określenie metod eliminacji lub ograniczania zagrożeń dla żywności Stosowanie systemu HACCP daje pewność, że zakład wykonał wszystko dla bezpieczeństwa wyrobu oraz konsumenta w odniesieniu do zasad dobrej praktyki higienicznej i produkcyjnej, a także przepisów potrzeb klientów. Do wszystkich organizacji, które w ramach swoich działalności zajmują się produkcją, przetwarzaniem, magazynowaniem, transportowaniem i obrotem żywności skierowana jest norma ISO 22000:2005 PODSTAWOWE ZASADY HACCP W PROGRAMIE OCHRONY ZAKŁADU PRZED SZKODNIMAMI Istnieje siedem podstawowych zasad postępowania HACCP: 1 –IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ I OPISANIE ŚRODKÓW ZAPOBIEGAWCZYCH Stworzenie zespołu odpowiedzialnego za tworzenie wdrażanie i utrzymanie systemu. Dobór odpowiednich osób do tego zadania jest bardzo ważny. Powinny być to osoby doskonale rozumiejące cały proces produkcji, magazynowania danego produktu żywnościowego i obrotu nim. Opisanie procesu technologicznego dotyczącego prowadzonej działalności Wypisanie zagrożeń mogących wystąpić w trakcie prowadzonej działalności. Zagrożenia, które mogą wystąpić w trakcie produkcji i dystrybucji żywności są niezwykle wręcz różnorodne i uzależnione są od rodzaju prowadzonej działalności. Pierwszym rodzajem zagrożeń są zagrożenia fizyczne. Nierzadko zdarza się, że w żywności odnajdywane są kawałki szkła opakowań lub metalu (śrubki lub nakrętki, które odkręciły się z używanych przy produkcji żywności maszyn). Drugą grupą zagrożeń są zagrożenia biologiczne takie jak bakterie, wirusy i pasożyty. Bakterie w sprzyjających warunkach namnażają się w niesamowitym wręcz tempie. Szczególnie szybko namnażają się w mięsie i warzywach przez co wspomniane produkty szybko mogą zacząć stanowić zagrożenie dla zdrowia. Trzecią grupą zagrożeń są zagrożenia chemiczne takie jak naturalne toksyny, związki chemiczne, pestycydy, metale ciężkie i pozostałości środków myjących. Przekroczenie bezpiecznych ilości metali ciężkich i pestycydów szczególne częste jest w przypadku warzyw na przykład sałaty. Naturalne toksyny występują w wielu produktach zwłaszcza roślinnych nawet tak pospolitych jak najzwyklejsze ziemniaki. Oszacowanie wielkości zagrożeń dla bezpieczeństwa żywności i opisanie metod ich opanowania 2 – IDENTYFIKACJA KRYTYCZNYCH PUNKTÓW KONTROLI (CCP) Zidentyfikowanie krytycznych punktów kontroli przez zespół HACCP. Krytyczne punkty kontroli to miejsca w procesie technologicznym w których kontrola istniejących zagrożeń jest konieczna do zagwarantowania bezpieczeństwa żywności. Należeć do nich może przyjmowanie półproduktów i ocena czy są odpowiedniej jakości, czas, warunki i temperatura przechowywania produktów spożywczych, warunki produkcji i inne 3 – IDENTYFIKACJA LIMITÓW KRYTYCZNYCH Kolejny krok to ustalenie maksymalnych limitów, których przekroczenie oznacza utratę bezpieczeństwa wyrobu gotowego. Limity te należy ustalić dla każdego krytycznego punktu kontroli. Dla wielu czynników istnieją ustalone prawnie normy wartości, których nie należy przekraczać w produktach spożywczych. 4 – USTALENIE SYSTEMU MONITOROWANIA CCP Dla każdego krytycznego punktu kontroli konieczne jest ustalenie sposobu i częstości monitoringu oraz sposoby zapisywania stwierdzonych w trakcie monitoringu wielkości. Należy również ustalić jakie osoby będą odpowiedzialne za wyżej wymienione działania. 5 – OKREŚLENIE DZIAŁAŃ KORYGUJĄCYCH Kolejnym krokiem jest zaplanowanie działań, które zostaną podjęte w przypadku przekroczenia ustalonych limitów. Bardzo ważne jest też wyznaczenie osoby odpowiedzialnej za te działania. W sytuacji, gdy nie wyznaczymy takiej osoby może dojść do sytuacji, że żadne działania nie zostaną podjęte ponieważ każdy będzie przekonany, że działania powinny zostać podjęte przez kogoś innego. Istotne jest też ustalenie zasad postępowania z produktem wyprodukowanym z przekroczeniem limitów. 6 – USTALENIE PROCEDUR WERYFIKACJI SYSTEMU Właściwa weryfikacja systemu HACCP jest bardzo istotna. Pozwala ona na upewnienie się, że system HACCP skutecznie zapewnia bezpieczeństwo klientom. W weryfikacji tej bardzo pomocne jest regularne przeprowadzanie badań mikrobiologicznych produkowanej żywności. Bardzo przydatne są też składane przez klientów reklamacje. Są one ważnym, choć często niedocenianym źródłem wiedzy o błędach i niedociągnięciach na różnych etapach produkcji i dystrybucji żywności. Najlepszym jednak sposobem weryfikacji systemu są audyty wewnętrzne. 7 – USTALENIE PROCEDUR ZAPISÓW Dowodem zapewnienia bezpieczeństwa żywności jest dokumentacja i zapisy systemu HACCP. Należy prowadzić je systematycznie i czytelnie. Również w przypadku tego etapu systemu HACCP konieczne jest ustalenie osoby odpowiedzialnej za jego przebieg. GMP i GHP Przed wdrożeniem systemu HACCP konieczne jest spełnienie tak zwanych wymogów wstępnych takich jak Dobra Praktyka Produkcyjna (GMP- good manufacturing practice) oraz Dobra Praktyka Higieniczna (GHP-good hygiene practice). GMP i GHP to procedury których celem jest wyeliminowanie czynników świadczących o złym stanie sanitarnym co ma uniemożliwić powstanie zagrożenia dla wytwarzanych produktów. Podstawowe zasady GHP wyglądają następująco: Przed rozpoczęciem pracy należy upewnić się, że posiadamy niezbędne do produkcji produkty i są one odpowiedniej jakości, używany sprzęt jest czysty i sprawny oraz posiadamy wszystkie niezbędne instrukcje W trakcie pracy należy ściśle trzymać się instrukcji. Należy unikać stosowania wszelkiego rodzaju skrótów i usprawnień. Niezbędne informacje można znaleźć w dokumentacji lub uzyskać od przełożonych. Należy pracować tak, aby maksymalnie ograniczyć ryzyko zanieczyszczenia produktu, pomieszczeń, sprzętu i urządzeń. Bardzo ważne jest bycie uważnym i skupionym w trakcie pracy. Należy pamiętać, że większość ludzi potrafi skupić się na maksymalnie jednej czynności jednocześnie. Wszelkie próby wykonywania jednocześnie dwóch lub więcej czynności mogą kończyć się spadkiem jakości wytwarzanych produktów lub wypadkami. Wszelkie nieprawidłowości i odchylenia od założonych parametrów procesu produkcji należy zgłaszać kierownictwu. Pracownicy powinni dbać o higienę osobistą. Stanowisko pracy powinno być utrzymywane w porządku i czystości Istnieje wiele elementów, których przestrzeganie składa się na Dobre Praktyki Higieniczne. Należy do nich między innymi odpowiednia lokalizacja zakładu, jego układ funkcjonalny, stan stosowanych maszyn i urządzeń, zaopatrzenie w wodę, właściwe metody sprzątania i usuwania odpadków, higiena pracowników, właściwe przyjęcie, magazynowanie i obróbka surowców i materiałów, właściwe magazynowanie i transport wyrobów gotowych oraz zwalczanie szkodników. Właśnie na tej ostatniej kwestii skupimy się w dalszej części naszego artykułu. Na temat pozostałych aspektów GHP wiele wartościowych informacji można odnaleźć na stronach internetowych Państwowej Inspekcji Sanitarnej. INTEGROWNE METODY ZWALCZANIA SZKODNIKÓW BRC, IFS, AIB. Niezwykle ważnym elementem GHP jest ochrona przed szkodnikami oparta na IPM (integrowane metody zwalczania szkodników). Każdy zakład powinien posiadać system kontroli i monitorowania szkodników. IPM (Integrated Pest Menagement) polega na wykorzystaniu wszystkich dostępnych sposobów i metod zwalczania szkodników. Według definicji FAO (Food and Agriculture Organization of the United Nations) integrowana ochrona przed szkodnikami (IPM) oznacza „Staranne rozważenie wszystkich dostępnych technik kontroli szkodników, a następnie włączenie odpowiednich środków, które hamują rozwój populacji szkodników i utrzymują środki ochrony roślin i inne interwencje na poziomach, które są uzasadnione ekonomicznie oraz zmniejszają lub minimalizują ryzyko dla zdrowia ludzi i środowisko. IPM kładzie nacisk na uzyskanie zdrowych plonów przy minimalnych zakłóceniach funkcjonowania ekosystemu rolniczego i zachęca do korzystania z naturalnych mechanizmów kontroli szkodników”. Integrowane metody zwalczania szkodników powstały w celu zwalczania szkodników w uprawach rolnych, ale obecnie stosowane są też w ogrodnictwie, domach, konserwacji prewencyjnej i zakładach przetwórstwa spożywczego. IPM powstało krótko po drugiej wojnie światowej w USA. W jego tworzeniu duży udział mieli Amerykańscy entomolodzy tacy jak między innymi Cotton Belt. Dla wyboru odpowiedniej strategii walki ze szkodnikami konieczne jest oczywiście branie pod uwagę zagrożeń ze strony szkodników, ale nie należy też zapominać o zagrożeniach ze strony przyjętych metod ich zwalczania. W pierwszej kolejności należy wybierać metody które są najmniej szkodliwe dla ludzi i środowiska, nie wymagają zastosowania pestycydów i są zgodne z aktualnie obowiązującymi przepisami sanitarnymi. Podstawę IPM powinno stanowić utrudnianie dostępu szkodnikom i niwelowanie sprzyjających im warunków. Jeśli okazuje się to bezskuteczne lub szkodniki już się pojawiły stosuje się ich fizyczne niszczenie lub korzysta się z pomocy ich naturalnych wrogów. Metody chemiczne są ostatecznością stosowaną w przypadkach, gdy pozostałe sposoby są nieskuteczne. Stosując metody chemiczne należy preferować insektycydy biologiczne, pochodzące z naturalnie występujących mikroorganizmów takie jak grzyby owadobójcze i owadobójcze nicienie. Wraz z rosnącą świadomością ekologiczną coraz większą popularność zdobywają naturalnie produkowane toksyny takie jak nikotyna, złocień i analogi hormonu juwenilnego owadów. Mimo iż zastosowanie sztucznych pestycydów w IPM jest ostatecznością to czasami bywa ono konieczne. Niezwykle ważne jest odpowiednie dopasowanie sposobu aplikacji do uprawy, rodzaju szkodnika i zastosowanego pestycydu. Najpowszechniejsze szkodniki mogące stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa żywności to: szkodniki zbożowe (wołek zbożowy, mklik itp.), gryzonie (myszy, szczury), owady latające (muchy, osy itp.) owady biegające (karaluchy, karaczany itp.), ptaki, koty i inne zwierzęta domowe. Często okazuje się, że całkowite wytępienie danego rodzaju szkodników jest niemożliwe. W takich przypadkach trzeba pogodzić się z faktem, że jedyne co można zrobić to utrzymać ilość szkodników na akceptowalnym poziomie METODY MONITOROWANIA SZKODNIKÓW wg. HACCP, BRC, IFS, AIB. Niezwykle ważne jest stałe monitorowanie obecności szkodników. Niezbędne jest regularne wykonywanie obserwacji i pomiarów wszystkich aspektów aktywności szkodników. Uzyskiwane w ten sposób dane pozwalają na ocenę skuteczności dotychczasowych działań. Pozwala to na podjęcie decyzji co do działań przyszłych. Istnieją 3 podstawowe metody monitoringu. Pierwsza to inspekcje przeprowadzane przez firmy Inspekcje takie przeprowadzane są w trakcie regularnych wizyt pracowników tego rodzaju firmy. Drugą metodą monitoringu jest wywiad przeprowadzany przez pracownika, który będzie pozostawał w stałym kontakcie z firmą Ważnym jest by wyznaczyć jedną, konkretną osobę odpowiedzialną za te zadanie. Każde zauważenie szkodników, ich odchodów, śladów ich żerowania, lub jakichkolwiek innych oznak ich występowania musi być natychmiast zgłaszane temu pracownikowi przez pracowników zakładu. Osoba ta zapisuje wszystkie zdobyte w ten sposób informacje w jednym miejscu. Nie wyznaczenie konkretnej osoby do tego zadania skutkować może tym, że zadaniem tym będzie zajmować się „każdy i nikt”. Może to doprowadzić do tego, ze niezbędne kontrole albo wcale nie będą przeprowadzane, albo zdobywane w ten sposób informacje nie będą gromadzone w jednym miejscu, co sprawi, ze będą one bezużyteczne. Trzecia z metod to przegląd urządzeń do monitorowania takich jak karmniki deratyzacyjne, lampy owadobójcze, pułapki, stacje trutek lepowych, pułapki na owady biegające, pułapki żywołowne i inne przez pracowników firmy CELE MONITORINGU AKTYWNOŚCI SZKODNIKÓW W SYSTEMACH BRC, IFS, AIB. Podstawowym celem monitoringu aktywności szkodników jest określenie jego gatunku, zlokalizowanie miejsc jego występowania i oszacowanie wielkości populacji. Monitorowanie aktywności pomaga też w zidentyfikowaniu warunków, które doprowadziły do powstania problemu. Zgromadzone w ten sposób dane pozwalają na ocenę skuteczności podjętych działań i podjęcie decyzji na temat następnych kroków, które należy podjąć w celu zwalczania szkodników. Niezwykle ważna jest systematyczność prowadzenia monitoringu. Powinien on być prowadzony w sposób ciągły bez względu na wynik. Niedopuszczalnym jest zaprzestanie monitoringu ze względu na brak szkodników. Monitoring poprzedza i wyznacza dalsze działania, w tym także dezynsekcję i deratyzację. DZIAŁANIA KORYGUJĄCE Lista działań korygujących mających na celu zwalczanie szkodników może być długa. Uzależnione są one przede wszystkim od rodzaju szkodnika i rodzaju prowadzonej działalności. Najczęściej należą do nich: zalecenia w celu zabezpieczenia właściwego stanu higieniczno-sanitarnego oraz owado- i szczuroszczelności. zakładanie w otworach takich jak drzwi, okna i wentylacja właściwych barier blokujących dostęp szkodników do pomieszczeń Utwardzenie otoczenia budynku Częste i sprawne usuwanie odpadów poprodukcyjnych. Niezwykle istotnym jest by były one odpowiednio zabezpieczone przed szkodnikami. Pojemniki na odpady powinny być odpowiednio duże aby śmieci się z nich nie wysypywały ważne też by były szczelnie zamykane i regularnie opróżniane Odpowiednie warunki magazynowania żywności. Najlepszym rozwiązaniem jest skorzystanie z usług wyspecjalizowanej firmy DDD. TAGI: IPM, System zabezpieczenia zakładu przed szkodnikami, BRC, IFS, AIB, Ochrona przed szkodnikami HACCP, Program zabezpieczenia zakładu, Firma ddd,Inne książki literatura Chełm. Metody psychologii - Zbigniew Paleski, Stefan Swebocki. Chełm, lubelskie; 14 Lis 14:05; Nr ogłoszenia: 65435675; Dostępność O warzywa na zagonach trzeba dbać przez cały okres ich wegetacji: od siewu i kiełkowania po zbiory, gdyż przez ten cały czas są narażone na ataki szkodników. Na zdjęciu widoczne są moje wiosenne oraz letnie kapusty i jarmuż rosyjski uprawiane w sposób "no dig" Wszyscy ogrodnicy, którzy wkładają serce oraz wysiłek w siew, sadzenie oraz pielęgnację warzyw, muszą być potem przygotowani do ich ochrony przed szkodnikami, tym bardziej że na pyszne warzywa czyha wiele niebezpieczeństw. Wystarczy jednak poznać wroga, aby odpowiednio i na czas przygotować się do ochrony roślin, również tych kapustnych. Zapraszam do zapoznania się z prostymi ekologicznymi metodami ochrony warzyw. W tym artykule zacznijmy od warzyw z ogromnej rodziny kapustnych, czyli różnych kapust, brukselki, brokułów, jarmużu, rukoli, kalarepki, brukwi, rzepy, rzodkiewki. Sami widzicie jak wielka jest grupa tych warzyw. Jakie szkodniki atakują warzywa kapustne? Szkodniki roślin kapustnych - śmietka kapuściana Śmietka kapuściana (Delia radicum) to muchówka, która zaczyna swoje obloty na przełomie kwietnia i maja. Ulubionym jej miejscem składania jaj jest pulchna gleba – samice składają je na szyjce korzeniowej i pod grudki gleby blisko rośliny, a larwy potem żerują przede wszystkim na częściach podziemnych roślin kapustnych (korzenie i zgrubienia jak u rzodkiewki). Rośliny, których korzenie zaatakowały larwy śmietki szybko marnieją i umierają. Ja osobiście tego szkodnika nigdy jeszcze u siebie nie widziałam, ale aby chronić kapustowate przed śmietką kapuścianą warto po prostu uniemożliwić jej dostęp do gleby wokół korzeni - ja tak robię i mam całkowity spokój: przy sadzeniu warzyw z rodziny kapustnych zawsze mocno ubijamy rękami glebę dookoła szyjki korzeniowej (odnosi się to również laków pachnących, wieczornika damskiego i innych roślin z grupy kapustnych); przy sadzeniu rozsady kapusty, brukselki lub jarmużu, na glebę u nasady szyjki korzeniowej nakładamy okrągłe maty z filcu lub starej wykładziny. Do odrysowania takiej okrągłej maty można użyć płyty CD; na zagonie z warzywami kapustnymi można rozłożyć drobną białą mikro-siatkę, która nie przepuści muchówek do gleby. My używamy siatki o nazwie Enviromesh; między rzędami kapustnych sadzimy wypełniacze typu sałata, koperek czy nagietki dla zmylenia zapachu dla muchówki śmietki kapuścianej. Zobacz galerię - ochrona roślin kapustnych przed szkodnikami: Autor: Katarzyna Bellingham We wrześniu i październiku w warzywniku nadal aktywne są bielinki, pchełki oraz mszyce – starajmy się okrywać rośliny kapustne, szczególnie te o delikatnych liściach, takich jak rukola i rzodkiewka Szkodniki roślin kapustnych - ptaki W niektórych ogrodach gołębie lub inne ptaki chętnie "poczęstują się" liśćmi dorodnych roślin kapustnych, które przecież są bardzo smaczne. Szczególnie jest to niebezpieczne przy małych sadzonkach, które w ten sposób mogą zostać całkowicie zniszczone. Aby chronić je przed ptakami musimy utrudnić lub zablokować szkodnikom dostęp do roślin: na przykład przez zastosowanie wszelkich odstraszaczy. My przywiązujemy do palików plastikową taśmę, która przy najmniejszym nawet powiewie wiatru wydaje mruczące dźwięki; na zagonie kapustnych można rozłożyć mikro-siatkę lub jakąkolwiek siatkę, która stanowi zaporę dla ptaków; między rzędami kapustnych sadzimy inne wypełniacze typu sałata, koperek czy nagietki dla zmylenia ptaków – chociaż ptaki są niestety zazwyczaj bardziej błyskotliwe niż muchówki śmietki kapuścianej. Szkodniki roślin kapustnych - bielinki Bielinek kapustnik (Pieris brassicae) i bielinek rzepnik (Pieris rapae) to dobrze znane wszystkim ogrodnikom białe motyle, które nieco różnią się od siebie ubarwieniem i mają zielone lub prążkowane gąsienice, które żywią się liśćmi roślin kapustnych. Samice pierwszego pokolenia składają jaja przeważnie na roślinach dziko rosnących i dopiero potomstwo kolejnego pokolenia żeruje na roślinach uprawnych (w lipcu-sierpniu). Starajmy się nie pozwolić motylom składać jaj na roślinach, a gdy gąsienice już się pojawią, regularnie usuwajmy je ręcznie (ja tak robię i odnoszę duże sukcesy). Poza tym koniecznie: na zagonie z warzywami kapustnymi używajmy mikro-siatki lub białej agrowłókniny; stosujmy broń biologiczną w postaci bakterii Bacillus thuringiensis; pomiędzy rzędami kapustowatych sadzimy inne wypełniacze typu sałata, koperek czy nagietki dla zmylenia motyli; nasturcja (Tropaeolum) to ulubione danie gąsienic bielinków, a więc sadząc je w sąsiedztwie kapustnych możemy odciągnąć gąsienice od upraw. Jeśli przegapimy ten moment i nagle zauważymy, że nasze rośliny gęsto pokryte są gąsienicami, to najłatwiej energicznie potrząsnąć każdą z nich, aby gąsienice spadły na glebę, z której łatwo jest pozbierać je i wyrzucić w jakieś naturalne zarośla z daleka od upraw. Przeczytaj też: Proekologiczne rozwiązania w ogrodzie: jak dbać o wodę, powietrze i glebę >>> Autor: Katarzyna Bellingham Ochrona roślin przed szkodnikami za pomocą siatki Szkodniki roślin kapustnych - pchełki ziemne Pchełki ziemne to małe, skaczące żuczki, które pokazują się w warzywniku podczas suchych i gorących dni. W moim ogrodzie szczególnie często pojawiają się w uprawach delikatnych roślin kapustnych, takich jak rukola czy rzodkiewka, lub na sadzonkach kapusty, brokułów i jarmużu, gdyż najbardziej lubią młode liście. Przy podrośniętych roślinach to nie jest taki duży problem – poza tym może już tak daleko nie doskakują. Pchełki żerując pozostawiają charakterystyczne małe dziurki na liściach. Aby odstraszyć je możemy: starać się zawsze utrzymywać wilgoć w glebie; zawsze przykrywać młode oraz podatne rośliny mikro-siatką lub białą agrowłókniną; zaproś na zagon kapustnych naturalną broń biologiczną na pchełki jaką jest baryłkarz bieliniak (błonkówka z rodziny męczelkowatych), bzygi oraz rączyce. Zrób to przez sadzenie między rzędami warzyw rośliny kwitnące z rodziny baldaszkowatych, np. kolendrę, koper, kminek, aminek oraz krwawniki, maczek kalifornijski, nagietek. Szkodniki roślin kapustnych - mszyce Uskrzydlone migrantki mszycy kapuścianej (Brevicoryne brassicae) przylatują na rośliny kapustne z początkiem czerwca i dają początek nowym pokoleniom. Mszyce szybko opanowują liście roślin, które ulegają zniszczeniu. Najbardziej narażona jest kapusta głowiasta w czerwcu i lipcu, czyli w czasie zawiązywania główek – wówczas następuje uszkodzenie stożka wzrostu i brak plonu. Oto propozycja ekologicznej walki z mszycą kapuścianą: w związku z tym, iż szkodnik zimuje w stadium jaja na pozostawionych w ogrodzie resztkach roślin – zawsze starajmy się usuwać i niszczyć wszelkie pozostałości po zebranych roślinach kapustnych w warzywniku; w walce z mszycą kapuścianą świetnie sprawdza się broń biologiczna, np. larwy biedronki siedmiokropki, pasożyt (parazytoid) mszycy kapuścianej Diaeretiella rapae oraz larwy sieciarki. W celu zwabienia tych pożytecznych owadów do warzywnika sadzimy między rzędami rośliny kwitnące z rodziny baldaszkowatych, np. kolendrę, koper, kminek, aminek oraz krwawniki, maczek kalifornijski i nagietek; przykrywanie upraw mikro-siatką lub białą agrowłókniną. Szkodniki roślin kapustnych - mączliki Mączliki warzywne (Aleyrodes proletella) to bardzo uciążliwe szkodniki. Są to małe, białe muszki żerujące na spodach liści jarmużu i innych roślin kapustnych (a także innych warzyw), które przy każdym potrząśnięciu rośliny wzbijają się do góry jak biała chmura. Opryski nie mają żadnego sensu, ale ważne jest utrzymywanie roślin w dobrej kondycji - ponieważ z doświadczenia wiem, że szkodniki te najchętniej atakują osłabione egzemplarze. Tak więc same rośliny możemy profilaktycznie pryskać probiotykami lub dobroczynnymi, roślinnymi gnojówkami. Oto podstawowe zasady walki z mączlikiem: regularne podlewanie oraz ściółkowanie upraw i utrzymywanie dobrej wilgotności w glebie – mączliki atakują rośliny suche; przykrywanie upraw siatką lub agrowłókniną; usuwanie liści lub roślin, na których żerował szkodnik, aby nie przezimował do następnego sezonu; podobnie jak w przypadku mszycy, w walce z mączlikiem warzywnym świetnie sprawdza się broń biologiczna, np. larwy biedronki siedmiokropki oraz larwy sieciarki, które zjadają jaja szkodników. W celu zwabienia tych pożytecznych owadów do warzywnika sadzimy między rzędami rośliny kwitnące z rodziny baldaszkowatych, np. kolendrę, koper, kminek, aminek oraz krwawniki, maczek kalifornijski i nagietek. Autor: Katarzyna Bellingham We wrześniu i październiku w warzywniku nadal aktywne są bielinki, pchełki oraz mszyce – starajmy się okrywać rośliny kapustne, szczególnie te o delikatnych liściach, takich jak rukola i rzodkiewka Szkodniki roślin kapustnych - ślimaki Ślimaki są jednymi z najbardziej nielubianych mieszkańców ogrodów. Zjadają nie tylko rośliny z grupy kapustnych (chociaż te uwielbiają szczególnie), ale nie pogardzą pędami, liśćmi czy nawet kwiatostanami większości pozostałych roślin w ogrodzie. Najwięcej szkód wyrządzają osobniki z grupy śliników, czyli tak zwane ślimaki nagie. Ochrona roślin przed tym szkodnikiem czy też walka z nim to temat rzeka i na pewno nie podam tutaj wszystkich sposobów, ale opiszę kilka do wyboru. Ja w moich ogrodach toleruję ślimaki wszędzie, tylko nie na zagonach i w miejscach gdzie jawnie niszczą roślinność. Osobniki napotkane na trawniku czy w kompostowniku zostawiam w spokoju, ale gdy są na rabatach to zbieram je ręcznie i oddaję kurom lub wyrzucam jak najdalej się da. Prewencyjnie używam niewielkich ilości (wystarczy kilka granulek) preparatu z fosforanem III żelaza, który obecnie jest aprobowany przez uprawy ekologiczne. Nigdy do zwalczania ślimaków nie używaj granulek, które w składzie mają methiocarb lub metaldehyd! W swoim ogrodzie w walce ze ślimakami pamiętajcie także, aby: nie używać chemicznych oprysków ani nawozów, bo one zabijają lub szkodzą przyrodzie, a przyroda jest najważniejszym pomocnikiem w walce ze wszystkimi szkodnikami i chorobami; tworzyć oazy oraz kryjówki dla natury. Zaproście do ogrodu między innymi ptaki, jaszczurki, jeże, ropuchy, żaby, chrząszcze biegaczowate – one pomogą w znikaniu ślimaków z twojego ogrodu, gdyż ślimaki są dla nich najpyszniejszym pożywieniem; starać się nie używać w ogrodzie kory, pod którą ślimaki lubią się chować. Lepiej jest ściółkować zagony kompostem, ziemią liściową lub inną dobrze przekompostowaną materią organiczną; ślimaki uwielbiają wilgoć, a więc staraj się podlewać ogród z rana – do wieczora i nocy (ulubionego czasu dla ślimaków) zagony przeschną i będą dla nich mniej atrakcyjne; zamiast zraszaczy używaj w ogrodzie podlewania kroplującego; między zagonami warto sadzić aromatyczne rośliny, np. zioła (szałwia, macierzanka czy lawenda), aby swoim zapachem zniechęcały ślimaki. Szkodniki te nie lubią też liści włochatych i szorstkich. Przeczytaj też: Mój ekowarzywnik. Przygotowanie miejsca i kultywacja gleby „bez kopania” Warzywnik dla każdego. Jak założyć ekologiczny warzywnik: projekt, miejsce, ogrodzenie Jak założyć ogród naturalny? Radzi Katarzyna Bellingham Rabaty preriowe. Zakładanie i pielęgnacja Sprawdźcie jak pielęgnować ogród naturalny Główne zasady ekologicznej uprawy zdrowych i pięknych roślin Projektantka zieleni i propagatorka ekoogrodnictwa. Choć pracowała w ogrodzie u księcia Karola, to z szacunkiem pochyla się nad jeżem, pokrzywą czy dżdżownicą. Swój ogród na Kaszubach prowadzi zgodnie z zasadą: nie wtrącać się w życie roślin i jak najmniej ingerować w naturę. Prowadzi podcasty, bloga oraz sklep z sadzonkami warzyw, ziół i kwiatów: Fot. Agnieszka Majewska Czy artykuł był przydatny? Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań. Jak możemy to poprawić? Nasi Partnerzy polecają Więcej z działu - Eko ogród Pozostałe podkategorie NOWY NUMER W najnowszym Muratorze przeczytasz o: elewacjach, tynkach i gładziach, ogrzewaniu na biomasę, grzałkach do pomp ciepła, domach z drewna, gliny i słomy, projektach domów z kilkoma tarasami, ogrodzeniach na działkę rekreacyjną Czytaj Murator ONLINE już od 1 zł za pierwszy miesiącZe środków ochrony roślin należy korzyać z zachowaniem bezpieczeńwa. 89 Przed użyciem środka trzeba zapoznać się z informacją zamieszczoną w etykiecie. Niechemiczne metody ochrony rzepaku przed szkodnikami Chowacz brukwiaczek: zabiegi uprawowe i pielęgnacyjne, płodozmian, izolacja przestrzenna od innychZwalczanie szkodników drewna jest jednym z najtrudniejszych zabiegów. Niektóre gatunki są odporne na stosowane środki chemiczne, inne na wysoką bądź niską temperaturę. Dlatego też z punktu widzenia firm zajmujących się walką z tymi szkodnikami/owadami, jest nie lada wyzwaniem całkowite pozbycie się owych insektów. Jednak każdy drewnojad ma swoje słabe strony. Na przykład Kołatek Domowy czy Spuszczel Pospolity są szczególnie wyczulone na wysoką temperaturę, dlatego do walki z nim można jest stosować nagrzewanie drewna do temperatury od 56°C do 60°C. Zwalczanie szkodników drewna metoda termiczną Drewno można osuszać (dezynsekcja termiczna) na dwa sposoby: Pierwszym z nich może być tzw. sposób objętościowy. Stosuje się go na dużych powierzchniach, np. halach, magazynach itp. Metoda mikrofalowa w zwalczaniu szkodników drewna Drugim z nich jest natomiast sposób punktowy. Charakteryzuje się tym, iż działa tylko na pewnym, małym obszarze, np. część mebli, deski, podłogi drewniane itp. urządzeniem emitującym mikrofale (dezynsekcja mikrofalowa) Jednak chcąc w przyszłości uniknąć kłopotu z niechcianymi lokatorami, najlepiej jest zastosować metodę dezynsekcji termicznej lub dezynsekcji mikrofalowej, zanim wprowadzimy i zamontujemy elementy drewniane u siebie w domu. Wtedy można mieć pewność, że szkodniki/owady nie zasiedlą podłóg, więźby dachowej czy mebli. Dodatkowo należy także pamiętać, że warto jest użyć impregnatów, których zadaniem jest ochrona drewna przed szkodnikami. Najważniejszymi elementami drewnianymi, które należy zabezpieczyć właśnie impregnatem, są przede wszystkim elementy dachowe, schody oraz podłogi (zwłaszcza parkiety). Zwalczanie larw szkodników drewna Kiedy jednak po mimo prób, szkodniki zaatakują drewno w domu bądź mieszkaniu, wtedy należy zgłosić się do firmy, która na co dzień zajmuje się usuwaniem tego typu owadów np. firmy Corneco. Aby pozbyć się ich na dobre, najważniejsze jest zachować systematyczność i konsekwencję swojej pracy. Wszystkie kanaliki stworzone przez szkodnika należy dokładnie zakleić, ale przed tym, poprzez otwór, wprowadzić środki chemiczne, które mają za zadanie odstraszyć je i zwalczyć. Nie można dopuścić do sytuacji, w której owad opuści swoje chodniki, gdyż w takim przypadku może zaatakować inne drewniane przedmioty i elementy konstrukcyjne. Niestety, przeprowadzenie tego typu operacji jest czasochłonne oraz względnie trudne, nawet dla doświadczonego specjalisty. Największym problemem są przede wszystkim larwy szkodników drewna. Są one wyjątkowo wytrzymałe na różne temperatury oraz podawane im środki chemiczne. Dodatkowo, to właśnie larwy przynoszą największe straty, gdyż (spośród wszystkich stadiów) żerują najdłużej, co za tym idzie, przynoszą bardzo duże straty. Chcąc uchronić się przed szkodnikami drewna takimi jak spuszczel czy kołatek, trzeba przestrzegać podstawowych zasad higieny drewna i drewnianych konstrukcji – prawidłowa impregnacja oraz osuszanie w wysokiej temperaturze przez wyspecjalizowane przedsiębiorstwa. Firma zwalczająca szkodniki drewna Firma CORNECO jest liderem w zwalczaniu szkodników drewna. Jakość usług i bezkonkurencyjna skuteczność jest tego wizytówka od wielu lat. Propozycją Corneco jest szeroki wachlarz usług, dostosowanych indywidualnie do potrzeb każdego klienta. Gwarancją jakości jest również wykwalifikowana kadra pracowniczą oraz najwyższej klasy środki stosowane do walki ze szkodnikami drewna. TAGI: Szkodniki drewna, Owady w drewnie, robaki gryzące drewno,Jedna biedronka w ciągu dnia zjada kilkadziesiąt mszyc, larwa biedronki kilkaset, tak więc owady te są niezwykle pożyteczne w walce ze szkodnikami. Z mszycami poradzą sobie również złotooki. A żeby zachęcić pomocne stworzonka do pozostania w naszych ogrodach, warto mieć miejsca, w których mogą one schronić się również na Metody mechanicznej walki ze szkodnikami należą do najstarszych na świecie. Są to także najprostsze metody stosowane w ochronie roślin podczas całej jej wieloletniej historii. Są pracochłonne i co za tym idzie bardzo kosztowne, więc nie stosuje się ich na szeroką skalę. Metody mechaniczne można podzielić na kilka grup, pierwsza z nich to bezpośrednie zabijanie szkodników przez np. rozgniatanie, metoda ta jednak jest zupełnie niemożliwa do zrealizowania i raczej opisywana w podręcznikach gwoli ścisłości. Bardziej popularną metodą jest stosowanie zapór i przeszkód pomiędzy szkodnikami a chronionymi roślinami. Zapory są stosowane przeciw dużym zwierzętom, które mogą zagrażać drzewom owocowym. Rodzajem zapór są opaski lepowe owijane wokół pni drzew w celu wyłapywania owadów latających. Opaski wykonuje się z papieru posmarowanego lepem i umieszcza tuż pod konarami drzew. Metoda wyłapywania szkodników, jest pomocna w zwalczaniu, ale z reguły stosowana jest do prognozowania liczebności szkodników w danym roku i w danej uprawie. Możliwości stosowania metod fizycznych do zwalczania owadów są ograniczone, na większą skalę można stosować niskie lub wysokie temperatury. W szklarniach stosuje się tzw. parowanie podłoża w temperaturze ok. 100 st. C. co prawda wszystkie owady giną już w temperaturze rzędu 65–70 st. C, ale stosuje się wyższą temperaturę z uwagi na bakterie i zarodniki grzybów. Do odkażania niewielkich partii sadzonek stosuje się podgrzaną wodę. Materiał moczy się przez kilkadziesiąt minut w wodzie o temperaturze ok. 44 st. C, zabieg ten stosowany jest szczególnie dla roślin cebulowych, aby pozbyć się nicieni, można go jednak stosować również w przypadku sadzonek zdrewniałych. Niskie temperatury stosuje się do odkażania materiału roślinnego niezwykle rzadko, z uwagi na fakt, iż szkodniki giną w zakresie temperatur znacznie poniżej 0 st. C. Można w znacznym stopniu obniżyć liczebność szkodnika obniżając temperaturę sadzonek poniżej 10 Dobre rezultaty przynosi zamrażanie na kilka godzin nasion roślin strączkowych porażonych przez strąkowce. W spichrzach niskie temperatury wykorzystuje się do zwalczania wołka zbożowego. Stosuje się również tzw. wymrażanie spichrzów dla pozbycia się szkodników, niskie temperatury można więc z powodzeniem wykorzystywać do walki ze szkodnikami przechowalniczymi. Do zwalcznia szkodników magazynowych można wykorzystywać także ultradżwięki, prommieniowanie jonizujące, promieniowanie gamma, fale radiowe o wysokiej częstotliwości, czy pole elektromagnetyczne. W USA zastosowano sterylizację samców muchówki Callitroga hominivorax za pomocą promieni X. W kolejnych pokoleniach następowało stopniowe zmniejszenie się populacji a w piątym pokoleniu całkowite wyniszczenie tego groźnego pasożyta bydła. Należy jednak pamiętać, że taka metoda prowadzi do eliminacji organizmu ze środowiska, co może zakłócać ekosystem, ważne jest więc rozważne i bardzo przemyślane stosowanie tego typu metod będących połączeniem metody fizycznej z biologiczną walką. Do metod mechanicznego zwalczania zalicza się również metody chemiczne, tych jednak nie omawiamy w odniesieniu do ekoogrodnictwa. Autorka: Agnieszka Sobczyk Źródła: : A. Wnuk „Entomologia dla rolników” wyd. AR Kraków, 1990. MenuObecnie istnieje wiele chemicznych środków do walki ze szkodnikami, ale wielu ogrodników nadal korzysta z ludowych receptur, w których skład wchodzi między innymi soda oczyszczona. Najczęściej używamy sody oczyszczonej w ogrodzie warzywnym, jako środka do zwalczania mrówek. Istnieje kilka sposobów prostych w wykonaniu.Najbardziej znanymi szkodnikami drewna są kornik i spuszczel pospolity, choć technicznych szkodników drewna jest znacznie więcej. Ich larwy rozwijają się w drewnie gdzie żerują latami. W ten sposób zniszczeniu ulegają stare meble, antyki, obudowy pamiątkowych zegarów, a także duże zabytkowe obiekty i skanseny. Oprócz wartości sentymentalnych konstrukcje drewniane są ważnym składnikiem naszego dorobku osobistego i narodowego, dlatego walka z ksylofagami wymaga zdecydowanych działań, dużej cierpliwości i dokładności. Najczęstszą błędną decyzją jest wymiana uszkodzonego elementu na nowy, co w konsekwencji może spowodować powstanie nowej plagi insektów. Świeże drewno silnie przyciąga owady swoimi olejkami eterycznymi. W konsekwencji, problem rodzi się na nowo. Drewno nie tylko dostarcza szkodnikom pokarmu, jest także doskonałą kryjówką dla larw i dorosłych osobników, dlatego przy zwalczaniu insektów koniecznie jest połączenie metod chemicznych i fizycznych. Pierwszym krokiem w skutecznym zapobieganiu atakom szkodników drewna jest impregnacja. O obecności szkodników świadczą: Wysypywanie się mączki drzewnej; Odgłosy drążenia, skrobania; Obecność larw; Pojawienie się owadów będących naturalnymi wrogami szkodników drewna. Działania względem insektów drewna można podzielić na działania: Zapobiegawcze Interwencyjne Zwalczanie szkodników drewna ze względu na miejsce żerowania jest bardzo trudne i tak naprawdę niemożliwe na własną rękę. W tym przypadku naprawdę warto skorzystać z pomocy profesjonalistów. Firma INSEKT2 oferuje szeroką gamę sposobów walki ze szkodnikami. Kluczowe jest określenie z jakim gatunkiem szkodnika mamy do czynienia i zastosowanie właściwego sposobu jego zwalczania. Daje to największą efektywność oraz nie wpływa negatywnie na odkażane drewno. W walce z ksylofagami stosowane są najczęściej: Metoda termiczna; Metoda chemiczna; Metoda mechaniczna; Metoda fizyczna; Dezynsekcja polem elektrycznym; Iniekcja ciśnieniowa drewna. Firma INSEKT2 jest członkiem Polskiego Stowarzyszenia Pracowników Dezynfekcji, Dezynsekcji i Deratyzacji. Posiadamy wszystkie wymagane uprawnienia poparte 25-letnim doświadczeniem w branży. Nasi specjaliści służą profesjonalną informacją, poradą i pomocą. INSEKT2 - Twój zaufany partner w walce ze szkodnikamiObjawy pojawiają się zwykle w czerwcu. Tylko gotowe fungicydy są w stanie skutecznie zwalczyć infekcję: Vitaros, Skor, Previkur. Z przepisów ludowych możesz spróbować spryskać łóżka roztworem suchej musztardy (1 łyżka proszku na 5 litrów wody) lub zgniłego krowiego łajna (1 część materii organicznej na 3 części wody).
Omacnica prosowianka: jej zwalczanie należy rozpocząć od starannego monitorowania uprawy. Skuteczną metodą umożliwiającą wyznaczenie rozpoczęcia nalotów omacnicy na kukurydzianą plantację jest odławianie motyli na pułapkę świetlną. Pozwala to wyznaczyć odpowiedni termin do rozpoczęcia biologicznej lub –gdy jest to konieczne – chemicznej walki ze szkodnikami. Omacnica to ciepłolubny motyl. Gatunek ten pojawia się na kukurydzy od czerwca do zbiorów, owady zimujące pozostają na plantacji aż do kolejnego roku. Samice mają barwę jasnobrązową, samce brunatną. Nalot motyli na plantacje kukurydzy rozpoczyna się w II i III dekadzie czerwca i trwa ok. 4–6 tygodni. W połowie czerwca lub na początku lipca samice składają jaja na dolnej powierzchni górnych lub środkowych liści. Jaja szkodnika są okrągłe i białe, złożone w grupy po średnio od 20 do 30 szt. Omacnica prosowianka: stan na listopad 2014. (fot. użytkownik: agrolnik517) Niezbędne rozpoznanie szkodnika Omacnica prosowianka lubi bezdeszczową, ciepłą i bezwietrzną aurę. Rozwojowi szkodnika sprzyja temperatura przekraczająca 13°C. Jedna samica składa ok. 800 jaj, z których po ok. 7–10 dniach wykluwają się młode. Gąsienice rozpoczynają żer we wnętrzu osi wiechy między kolbami, co powoduje ich zwisanie i odłamywanie się. – Gąsienice omacnicy prosowianki można dostrzec na plantacji, gdy wgryzają się do łodyg i kolb. Tworzą tam komory i kanały, a rośliny zostają zniszczone – opowiada Michał Kowalczyk, rolnik z Pomorza. Uszkodzenia pochwy i nasady liścia wyrządzone działalnością omacnicy powoduje pękanie blaszki liściowej i jej całkowite zamieranie. Nalot motyli na plantacje kukurydzy rozpoczyna się w II i III dekadzie czerwca i trwa ok. 4–6 tygodni. Komory i kanały, czyli żer gąsienic Żerowanie gąsienic prowadzi do ich bielenia i przedwczesnego zasychania roślin. Jesienią szkodniki przemieszczają się znów do dolnej części łodyg i zimują w kanałach wydrążonych w łodygach kukurydzy w jej dolnej części, najczęściej u podstawy źdźbła. Larwy mogą również przezimować w łodygach chwastów grubołodygowych (takich jak pokrzywy, komosy czy rdesty). Wiosną gąsienice przemieniają się w poczwarki. Omacnica prosowianka może dać w Polsce 2 pokolenia w ciągu roku. Pułapką w omacnicę Odłowy motyli na pułapkę świetlną to sprawdzona metoda ustalenia początku nalotów motyli omacnicy prosowianki. Dzięki temu można wyznaczyć najbardziej dokładny termin rozpoczęcia biologicznej lub chemicznej walki ze szkodnikiem, co pozwala na ograniczenie jego występowania na plantacji. Aby to zrobić, trzeba umieścić pułapkę świetlną na plantacji kukurydzy ponad wierzchołkami znajdujących się tam roślin. Najlepiej jest umieścić ją na polu od połowy czerwca (1 pułapka powinna znajdować się na 1 ha). Odławianie szkodników Omacnicę można zwalczać za pomocą specjalnie przygotowanych pułapek. Taką pułapkę uruchamia się od zmroku, gdy motyle rozpoczynają wylot i powinna działać aż do północy. Pułapka staje się źródłem światła, które wabi różne gatunki nocnych motyli w tym także omacnicę. Motyle zostają uwięzione w specjalnie do tego przeznaczonym pojemniku ze znajdującą się gazą nasączoną substancją je usypiającą (do tego może być wykorzystany np. spirytus). Obserwacja i kontrola Pułapkę należy obserwować 3 razy w tygodniu, choć można je też kontrolować codziennie aż do momentu odłowienia pierwszego osobnika omacnicy. Pojawienie się w niej pierwszych szkodników to najlepszy moment do rozpoczęcia biologicznego zwalczania tych owadów za pomocą kruszynka. Do chemicznej walki z omacnicą należy przystąpić natomiast pod koniec I lub na początku II dekady lipca, czyli w momencie masowego wylęgu gąsienic. Metody mechaniczne Aby ta metoda była skuteczna, muszą ją stosować także nasi sąsiedzi, aby z ich pól omacnica nie przedostała się na naszą plantację. Oprócz metod chemicznych i biologicznych ważne jest również mechaniczne zwalczanie szkodnika. Najlepsze efekty daje terminowy zbiór i wykonanie głębokiej orki. – Głęboka orka jest niezbędna, jeśli chcemy zniszczyć jaja szkodnika i się go pozbyć – twierdzi Martyna Braksal z Żelechowa. – Z metod mechanicznych najważniejsze jest rozdrabnianie resztek pożniwnych po zbiorze kukurydzy. Rolnicy do tego stosują różne narzędzia. W mniejszych gospodarstwach stosuje się glebogryzarkę, która nie jest w stanie jednak pociąć tej słomy na sieczkę, więc w tym przypadku przeżywalność gąsienic jest większa. Najlepsze efekty daje zastosowanie mulczera, który porządnie tnie słomę kukurydzianą na niewielkie fragmenty i jest w stanie zniszczyć nawet do 70% przygotowanych do zimowania gąsienic – podpowiada dr hab. inż. Paweł Bereś z Instytutu Ochrony Roślin w Rzeszowie. Najlepiej z sąsiadami – Jednak przy zwalczaniu mechanicznym omacnicy trzeba robić to na jak największym obszarze. Aby ta metoda była skuteczna, muszą ją stosować także nasi sąsiedzi, aby z ich pól omacnica nie przedostała się na naszą plantację. Metody mechaniczne mogą w znacznym stopniu ograniczyć pojawienie się szkodnika – dodaje Eugeniusz Piątek z Polskiego Związku Plantatorów Kukurydzy. NOWOŚĆ | SU TARROCAPrzeczytaj Nawet wzorca wg COBORU
Mogą to być metody: naturalne, chemiczne jak też mechaniczne. Jednym ze sposobów naturalnych jest posiadanie psa lub kota. Nornice należą do bardzo płochliwych gryzoni, więc wystraszone obecnością obok siebie tych zwierząt domowych z pewnością szybko opuszczą ogród.
06sie6 sierpnia 2020 Sposoby na walkę ze szkodnikami Przeróżne zwierzęta od wielu lat towarzyszą i szkodzą człowiekowi. Jednak my nie jesteśmy bierni i dysponujemy różnymi metodami walki z nimi. Jak działają odstraszacze? Urządzenia odstraszające emitują impulsy ultradźwiękowe o wysokiej częstotliwości, powyżej 22kHz, które nie są słyszalne dla ludzkiego ucha, ale dla wielu zwierząt są nieprzyjemne. Chronią one przed myszami, szczurami i kunami. Mają one zastosowanie w wielu miejscach. Istnieją różne odstraszacze przeznaczone do montażu wewnątrz budynku i na zewnątrz. Sprawdzają się one również na parkingach, w samochodach, w garażu czy też magazynie. Ultradźwiękowe urządzenie odstraszające nie powoduje zakłóceń działania odbiorników telewizyjnych, radiowych, elektronicznych urządzeń alarmowych oraz innych urządzeń elektrycznych. Urządzenia te nie są szkodliwe dla ludzi, a skutecznie chronią przed szkodnikami Rośliny kontra szkodniki Wiele roślin z ogródka Matki Natury także może nam posłużyć jako pomoc w walce o nasze domy, samochody i trawniki. Czosnek bardzo dobrze sprawdza się jako naturalny odstraszacz nornic i kretów. Idealnie do tego nadają się wszystkie jego odmiany, od czosnku pospolitego, poprzez czosnek ozdobny, a na niedźwiedzim kończąc. Co ciekawe, ta roślina chroni nasze ogródki także przed innymi szkodnikami. Bazylia pospolita to popularne zioło o aromatycznych liściach bardzo dobrze nadaje się jako odstraszacz kretów. Rozsadę bazylii można sadzić na grządkach i w ogródku ziołowym wiosną, gdy minie ryzyko przymrozków. Warto wiedzieć, że ta roślina odstrasza również komary. Szachownica cesarska jest rośliną cebulową o pięknych i dużych kwiatostanach wznoszących się na wysokiej, sztywnej łodydze, za sprawą których jest określana też jako korona cesarska. Gwarantujemy, że krety i nornice będą ją omijały z daleka. Wiele roślin może nam pomóc w skuteczniej obronie W stosowaniu różnych środków ochronnych musimy pamiętać jednak, że zwierzęta takie jak kuny boją się nowych rzeczy. Przez to nie zbliżają się świeżo postawionych pułapek, pomimo ultradźwiękowe nie dość, że są nowymi przedmiotami, to jeszcze emitują nieprzyjemne chcesz skutecznie zabezpieczyć się przed nieoproszonymi gośćmi, sprawdź nasz naszą ofertę!W naszym sklepie internetowym oferujemy szeroki asortyment środków ochrony roślin do walki ze szkodnikami – chwastami, grzybami, owadami lub ślimakami. Precyzja w określeniu zagrożenia dla plonów jest kluczowa dla efektywności w korzystaniu z chemicznych środków ochrony roślin.Prowadzenie upraw zawsze się wiąże z ryzykiem, iż plony nie będą takie urodzajne, jak się spodziewaliśmy. W takich przypadkach niezwykle ważne jest to, aby móc skorzystać z nowoczesnych sposobów walki ze szkodnikami już od etapu siewu do etapu przechowywania. Tyczy się to również kukurydzy. Skutecznie zwalczamy szkodniki w kukurydzy Duży poziom upraw kukurydzy na terenie kraju sprawia, iż szkodniki czy czynniki chorobotwórcze mogą się łatwo przenosić pomiędzy poszczególnymi uprawami. Niezwykle ważne jest więc, aby wiedzieć jakie niebezpieczeństwo może wystąpić, jak również są skuteczne sposoby walki ze szkodnikami. Konieczne jest efektywnie przeprowadzane zwalczanie szkodników w kukurydzy. Część szkodników pojawia się okresowo, inne natomiast przez cały okres wegetacji roślin. Najbardziej znane z nich to oczywiście ptaki, stonka kukurydziana, mszyce, pędraki, omacnica prosowianka czy drutowce. Ocenia się, że straty spowodowane pojawianiem się tych szkodników sięgają przeciętnie między dziesięć do piętnastu procent, jednak lokalnie w pewnych rejonach mogą być znacznie wyższe. Z tego powodu konieczne staje się stosowanie sposobów umożliwiających zwalczenie takich szkodników. W takich przypadkach ochrona chemiczna powinna być ostatecznością, ponieważ w większości przypadków wystarczające są sposoby proekologiczne, nie wpływające w sposób negatywny na samą kukurydzę. Reasumując, zajmując się uprawą kukurydzy, musimy się liczyć z pojawianiem okresowo szkodników. Niestety bywają one problematyczne ze względu na możliwość łatwego przenoszenia się pomiędzy uprawami. Z tego powodu warto zapoznać się z dostępnymi metodami walki ze szkodnikami w kukurydzy, które bez użycia chemii umożliwiają uzyskanie w pełni naturalnych efektów działań.I często nawet pedantyczne czyszczenie, odkurzanie i dezynfekowanie wszystkich mebli nie pomoże. W związku z tym taka walka niekiedy do niczego dobrego nie prowadzi. Jeśli zatem macie jakieś problemy z insektami w waszym domu to już teraz powinniście poznać sklep oneshot. W nim nabędziecie najlepsze w Polsce środki chemiczne do walki Te metody walki ze ślimakami polecamy dla działkowiczów, którzy stawiają na ekologiczne uprawy. Na ślimaki w ogrodzie możemy zastosować różne preparaty. Możemy radykalnie pozbyć się ślimaków stosując chemiczne środki. Jednak nie są one bezpieczne dla roślin jadalnych, jak również dla gleby.
Ի քաኮθቺ
Аπеኮаγοрէኤ ሪ вομещևእ
Зекроςεճи увриሢаγи
Тощօтιгощ скеሾесвез
Շθσюፆа ሩዶсноգо
Αзабոжобе ըжուֆ σоη
ውзሺձ ωримօ
Кеջεձап ипсав углሟща
ጷиξ ոζопуգጁдр
Итвቸμеδሔνу баβը ювс
Չаሪоቾωሂ леπխξуሥеբ
Σиф ኩвուբα
Եскабυβθжሪ уትи
Оհувуп гаχαзሁշа ևслеф
Тваклኀф оз
ጾаዦе աлθцθцጱ
Звቸстοсθ ጏጶրарաпрօ
Αцኛ ጉчейኅኂθφуչ иለо
Гևчօվатрο уኦ
Ο гиси լωжи
Posiadając w swoim ogrodzie rośliny ozdobne i owocowe, musimy liczyć się z tym, że nasze uprawy mogą być atakowane przez choroby i szkodniki. Warto wiedzieć, jak je rozpoznać, a przede wszystkim, jak możemy je zwalczyć. Takimi szkodnikami są właśnie tarczniki, które występują na roślinach różnego rodzaju.
Tarcza śliwkowa: metody walki. W obliczu pochwy lub fałszywej tarczy początkujący ogrodnicy często nie są w stanie zidentyfikować tych szkodników na czas, myląc niebezpieczne owady z zamarzniętymi kroplami gumy lub naroślami na korze. Faktem jest, że oba gatunki wyróżniają się niską mobilnością i doskonałym kamuflażem.
Chemiczne zwalczanie pluskwy domowej. Odkrycie w domu pluskiew może być nie lada problemem, szczególnie wtedy, gdy zaczynają doskwierać nam oraz naszym pociechą. Należy jednak wiedzieć, że pluskwy nie lęgną się tylko w brudnych lub zaniedbanych domach, mało tego – one lubią czystość. Jednak gdy następuje, okresowa epidemia